Anti-Müller hormoon is het hormoon dat verband houdt met de vruchtbaarheid van vrouwen
Heb je al eerder van anti-Müllerian hormoon gehoord? Als het antwoord nee is, bent u hier aan het juiste adres. We hebben het over zowel een mannelijk als een vrouwelijk hormoon, dat verschillende functies heeft, afhankelijk van het geslacht. Bij vrouwen is het ook gekoppeld aan reproductieve capaciteit. Kortom, als u probeert zwanger te worden en moeite heeft, kan dit hormoon een rol spelen. Als je het net begint te proberen, moet je misschien gewoon leren hoe je je vruchtbare dagen kunt berekenen in relatie tot je menstruatiecyclus, kijk hier:
Kortom, we hebben allemaal dit hormoon. Afhankelijk van het niveau is het mogelijk om te begrijpen of er problemen zijn met betrekking tot vruchtbaarheid, maar ook met andere soorten problemen zoals polycysteuze eierstok of primaire ovariumfalen. Laten we proberen alles te verdiepen.
Zie ook
Progesteron tijdens de zwangerschap: hormoonspiegels, de functie en effecten ervan
Wat is het anti-Müller hormoon en waar dient het voor?
Het anti-Mülleriaanse hormoon (AMH) is een glycoproteïne in het bloed dat door beide geslachten wordt geproduceerd. In het eerste geval wordt het geproduceerd door de testikels, terwijl het in het laatste wordt geproduceerd door de follikels. Waarom wordt het anti-Müllerian genoemd? Omdat het doel ervan is om de vorming van kanalen van Müller bij mannen te voorkomen, dat wil zeggen de kanalen die de vorming van de baarmoeder en eileiders mogelijk maken.
Dit hormoon heeft verschillende functies, afhankelijk van geslacht en leeftijd. Laten we samen kijken hoe ze variëren:
- Bij vrouwen: het wordt geproduceerd door de granulosacellen van de primaire ovariumfollikels en heeft een cyclisch patroon, dat wil zeggen dat het laag is bij de geboorte, om de vorming van de eileiders en de baarmoeder te bevorderen, het groeit tijdens de puberteit en neemt af met de leeftijd tot het raakt op met de menopauze AMH-spiegels zijn gekoppeld aan zowel de vruchtbaarheid als het mogelijk optreden van problemen zoals polycysteus ovarium of eierstokfalen Afhankelijk van de lage of hoge waarde van dit hormoon, zullen we te maken krijgen met verschillende situaties, die we zullen zie later.
- Bij mannen: het wordt geproduceerd door de Sertoli-cellen, nuttig voor de spermatogenese, en die de testikels omringen. Bij mannen zijn anti-Mülleriaanse hormonen tot twee jaar hoog om de vorming van het vrouwelijke voortplantingssysteem te voorkomen. Ze nemen dan af met het verstrijken van de tijd totdat ze opraken. Door de AMH-waarden te onderzoeken, kunnen we ook de testikelfunctie analyseren.
De anti-Müller-hormonen zijn dus evenredig met het aantal follikels, en daarom kan de concentratie van AMH ons aanwijzingen geven over het vrouwelijke voortplantingsvermogen. De evaluatie van de niveaus van dit hormoon, vooral in de vruchtbare leeftijd, stelt ons in staat om te begrijpen of er problemen kunnen zijn en om de gezondheid van de eierstokken en de follikels te evalueren.
De waarden van het anti-Müller hormoon: hoge of lage AMH
De waarden van het anti-Müller hormoon zijn niet voor iedereen hetzelfde, maar variëren volgens twee factoren: geslacht en leeftijd. Wat zijn de normale niveaus van AMH? Laten we ze samen bekijken op basis van de twee variabele factoren:
- Bij vrouwen:
- tot 2 jaar is de waarde van de AMH maximaal 4,7 ng/ml,
- tussen 2 en 12 l "AMH zal minder zijn dan 8,8 ng / ml,
- tussen ongeveer 13 en 45, d.w.z. in de vruchtbare leeftijd is het 0,9-9,5 ng / ml,
- Over 45 jaar zal het minder dan 1,0 ng / ml zijn totdat het vervaagt met de komst van de menopauze.
- Bij mannen:
- tot 2 jaar, in tegenstelling tot vrouwen, zal de waarde van de AMH ongeveer 14-466 ng / ml zijn,
- tussen 2 en 12 zal het gemiddeld 7,4-243 ng / ml zijn,
- als volwassenen zal het afnemen tot 0,7-19 ng/ml.
Bij vrouwen kunnen we, als de AMH-waarden hoog zijn, te maken krijgen met een polycysteus ovariumsyndroom. In dit geval kunnen de waarden tot 5 keer hoger zijn dan de norm. Bij nog hogere waarden kan dit hormoon als tumormarker worden beschouwd aangezien sommige ovariumneoplasma's zich manifesteren met een hoge concentratie AMH. Het is namelijk aan te raden om altijd een specialist te raadplegen voor het evalueren van deze waarden. In geval van geassisteerde bevruchting, de waarden kunnen hoog zijn in het geval van het ovarieel hyperstimulatiesyndroom.
Als de AMH-waarden daarentegen laag zijn, gaat het ofwel de menopauze tegen, ofwel kan het symptomatisch zijn voor een vermindering of insufficiëntie van de ovariële reserve, of het eicelpatrimonium van de vrouw op een bepaald moment.
Wanneer de anti-Müller hormoontest AMH laten doen?
De test om AMH-niveaus te analyseren, bestaat uit een eenvoudige bloedtest, meestal 's ochtends gedaan met een vastentijd van 8 uur. Het kan op elk moment of tijdens de zwangerschap worden gedaan omdat het, in tegenstelling tot de metingen van andere hormonen zoals FHS of estradiol, niet wordt beïnvloed door de hormonale schommelingen die het gevolg zijn van de fase van de cyclus waarin de vrouw zich bevindt.
Deze test is voorgeschreven voor:
- de toestand van de zich ontwikkelende eierstokken beoordelen
- onderzoek van de eierstokfunctie bij polycysteus ovariumsyndroom of eventuele neoplasmata
- doe een test om de ovariële reserve te analyseren, d.w.z. de functionaliteit van de eierstokken
- een voorbereidende test uitvoeren voor geassisteerde bevruchting, met als doel inzicht te krijgen in het reactievermogen van de eierstokken en het mogelijke succes van een zwangerschap
- ontdek abortusbedreigingen
- onderzoek naar de waarschijnlijkheid van een vrouw om in de menopauze te komen, zowel fysiologisch als vroeg
De test kan daarom voor verschillende doeleinden worden voorgeschreven, afhankelijk van de symptomen of persoonlijke behoeften.
Anti-Müller hormoon en vruchtbaarheid: de ovariële reserve
We hebben gezien dat de AMH-test ons ook in staat stelt om de ovariële reserve in de vruchtbare leeftijd te evalueren. Daarom is het ook een nuttige analyse om de vruchtbaarheid van een vrouw te evalueren, aangezien de ovariële reserve het aantal eicellen vertegenwoordigt, of het vermogen van de eierstok om ovariële follikels te produceren die bevrucht kunnen worden.
Het is ook erg handig om deze test uit te voeren bij het uitvoeren van een geassisteerd bevruchtingsproces, omdat u het succes van het proces kunt voorspellen voordat u de farmacologische stimulatie van de eisprong ondergaat. Het is daarom erg belangrijk om te kunnen vertrouwen op bekwame artsen die ons op het pad kunnen begeleiden!
