Vrouwen in communicatie: interview met Paola Mascaro van Avio Aero
Volwassen worden is zeker een belangrijke mijlpaal, zowel voor een persoon als voor een merk en, in dit specifieke geval, voor het onze.
Omdat de vrouw 18 wordt, hebben we besloten om een Women Empowerment-project te starten dat zich richt op vrouwen die werkzaam zijn op het gebied van communicatie.
Paola Mascaro, Communication & Public Affairs Vice President van GE Italië en Avio Aero, beantwoordde 5 belangrijke vragen voor ons en legde uit hoe belangrijk het is om te weten hoe je hoofd en hart met de juiste balans kunt gebruiken.
1. Hoe is 'vrouw zijn' in de wereld van werk?
Volgens mij is het mooi. Zeker vermoeiend, want als je het verlangen en de vastberadenheid hebt om jezelf te bereiken, zul je je waarde ook op een meer complexe en gearticuleerde manier moeten bewijzen. Het is zeker meer waar voor mijn babyboomgeneratie. Toen ik begon te werken, na een schitterende graad, een beurs enzovoort, was ik bijna altijd de enige vrouw in de kamers. de omstandigheden zijn anders. Er waren maar heel weinig vrouwen die de ambitie hadden om een pad van groei te volgen. Het is niet zo dat er waren geen vrouwen, maar ze hadden vaak zeer operationele rollen waar ze niet vandaan kwamen. Het idee om vrouwelijke managers te hebben, of zelfs hogere rollen, was erg ver weg. Niet dat de toestand vandaag veel is verbeterd. Als ik denk aan de functies aan de top, hebben we het over een vrouwelijke aanwezigheid van 14% in privébedrijven. We zijn nog ver verwijderd van de doelstellingen. Deze cijfers zijn, ook om historische redenen, lager in realiteiten waar loopbaanontwikkeling gekoppeld is aan technisch-wetenschappelijke opleidingen. Van oudsher waren er weinig vrouwelijke ingenieurs en dat zijn er nog steeds, dus in industriële bedrijven, waar dat soort training nodig is om de top te bereiken, is er nog steeds veel inspanning. Maar het zijn ook de realiteiten die het tempo van de verandering zullen markeren. Als we bepaalde banen niet langer als mannen- of vrouwenbanen beschouwen, hebben we een grote stap gezet. Dus vrouw zijn in de wereld van werk is mooi, uitdagend en kost veel energie. Elke stap die je zet, brengt het naar huis alsof het een echte trofee is.
Zie ook
2. Wat was 'vrouwen empowerment' voor u op 18-jarige leeftijd?
Niets, in de zin dat het concept niet bestond, werd in de loop van de tijd geboren. Misschien heb ik halverwege de jaren 90 over empowerment gehoord, omdat het is geboren en ontwikkeld met het idee dat het voor vrouwen niet alleen een thema is dat gerelateerd is aan werk, maar een thema van zelfrealisatie. Je weg vinden, je uitdrukken en ervoor zorgen dat dit besef de uitdrukking is van jezelf als individu, maar voor mijn generatie was het gekoppeld aan het idee van slagen op het werk. De jongeren denken daar anders over: ze willen alles in het leven, niet alleen een carrière. Dit komt omdat empowerment door de jaren heen is geassocieerd met een pad van bewustwording, waar vrouwen in de loop van de tijd om verschillende redenen behoefte aan hebben gehad: 1) geen genderrolmodellen hebben Er waren geen vrouwelijke leiders: het risico was om te emuleren een man; 2) het uitvinden van een stijl, de meest bereisde weg en de belangrijkste uitdaging.
3. Drie woorden die je vandaag associeert met "vrouwen empowerment"
Het eerste woord is zelfrealisatie, bij 360°. Zoals ik had verwacht, hebben we het over zelfrealisatie die niet alleen verband houdt met de wereld van werk of het bereiken van de top. Maar het betekent wel dat je je eigen manier moet vinden om jezelf als individu uit te drukken, ongeacht je functie. Natuurlijk krijgt dit concept macht als het een collectieve inspanning wordt, die zwaarder weegt.
Het tweede woord is samenwerking: we hebben het over het kunnen creëren van een systeem, iets waar mannen heel goed in zijn. Dit is een van de elementen van empowerment waaraan vrouwen moeten werken om zichzelf te verbeteren.Ze moeten eraan wennen andere vrouwen te zien als steun, bondgenoten, partners, juist als onderdeel van een groter systeem. Vrouwen in de samenleving of in het leven zijn goed: denk aan familie, vriendschappen. Ik heb het over een systemische professionele samenwerking. Denk eerst aan een vrouwelijke collega, steun elkaar. Vrouwen denken nog steeds niet "vrouw", ook al is het idee om er een gesloten systeem van te maken verre van mij, maar het idee is om altijd ons grote en krachtige universum in gedachten te houden. Uiteraard altijd uitgaande van waarde en competentie.
Een ander woord dat verband houdt met empowerment en waarop we moeten verbeteren, is lichtheid: de dingen goed doen, serieus, maar de sfeer leren verlichten met ironie. Al is het vroeg, want de kritische massa van vrouwen aan de top is nog relatief klein en we zijn daardoor meer geneigd om prioriteit te geven aan andere dingen.
4. Wat zou je vandaag tegen de 18-jarige jij en de 18-jarigen zeggen?
Tegen de 18-jarige ik heb ik al veel dingen gezegd, ik ben oké en heb het goedgemaakt. Ik zou vandaag graag 18-jarigen willen spreken en ik zou graag een paar dingen met hen willen delen. Gebruik allereerst je hoofd en hart goed en samen. Test waarom ze zichzelf moeten informeren, gegevens moeten verzamelen en begrijpen hoe de wereld ervoor staat. Een voorbeeld: laten we het hebben over STEM, de technisch-wetenschappelijke faculteiten waar vrouwen nog in de minderheid zijn, en dat is een feit. Maar dan hebben we het ook over het hart: niet per se alle vrouwen houden van deze disciplines. Het belangrijkste is dat meisjes niet worden geblokkeerd door verouderde stereotypen die hen tegenhouden in deze keuzes.Kortom, ik geloof dat onze realisatie vanuit beide polen komt, hoofd en hart, omdat we geïnformeerd moeten worden, vooral om stereotypen te overwinnen, maar we moeten ook naar onze passies luisteren om ons vervuld te voelen.
Het andere belangrijke concept is dat van de cultuur van fouten en fouten, zolang het maar dient om te groeien. Het is iets dat ik heb geleerd van de Amerikanen, omdat ik mijn professionele carrière heb gemaakt in internationale bedrijven. We hebben in onze cultuur van erbij horen een concept van "fout die neerkomt op een fout. Dus zelfs jonge mensen die een fout maken of van gedachten veranderen, ervaren we als een "minteken" op het register. De kwestie van fouten daarentegen is van fundamenteel belang, zolang het maar dient om te groeien. Ik geloof dat sommige fouten het waard zijn om onmiddellijk te maken, om te groeien en te verbeteren.
Het andere thema is zeker dat van de wereld kennen. Ik had het geluk een van de eerste Erasmus in de geschiedenis te hebben. Vandaag hebben de kinderen fenomenale kansen. Ze moeten gaan, want gesloten blijven binnen hun eigen perimeter helpt niet om een inclusieve geest, want we hebben het over vrouwen en gender. Ken de wereld, ontdek het, maar kom terug. We hebben je nodig!
5. Hoeveel behoefte is er om vandaag te praten over empowerment van vrouwen en wat moet er gebeuren?
Het is nodig om erover te praten, de resultaten zijn er nog niet. Empowerment van vrouwen is een kwestie die iedereen aangaat en niet alleen het vrouwelijke geslacht, het is niet alleen een ethische of morele kwestie, maar ook een sociale, economische en politieke kwestie. Daarom moet het niet worden geconfronteerd in een soort gesloten club van alle vrouwen, maar tussen individuen, ongeacht geslacht. Bedrijven moeten er ook belang bij hebben, elk op hun eigen manier.
Er is geen perfect "recept" voor wat te doen, het hangt allemaal af van de omstandigheden, ook wat het bedrijf betreft. De onze is een industriële realiteit die zich bezighoudt met technologieën en innovatie, het is duidelijk dat in ons geval inclusie voorbij gaat aan de mogelijkheid om meer vrouwen te hebben die dit soort werk doen. Onze missie is om meer meisjes op te voeden in technische en wetenschappelijke faculteiten, ze bewust te maken en ervoor te zorgen dat ze cum laude afstuderen. Iedereen moet dus vanuit zijn eigen standpunt naar vrouwenemancipatie kijken en de aandacht richten op een specifiek doel.
Gezien deze veronderstellingen is het uitwisselen van goede praktijken essentieel, ook via verenigingen waarbij entiteiten van verschillende omvang betrokken zijn, zoals de Valore D-vereniging waarvan ik raadslid ben of STEM by Women voorgezeten door onze HR-leider Barbara Preti.
Kortom, we moeten erover praten en dingen laten gebeuren.
