Hashimoto's schildklier: symptomen, gevolgen en behandeling van deze aandoening
De schildklier van Hashimoto is een auto-immuunziekte, ook bekend als een lymfatische of auto-immuun schildklier. Het immuunsysteem van mensen die aan deze aandoening lijden, keert zich, in plaats van gevaarlijke stoffen die ons lichaam vreemd zijn, zoals virussen en bacteriën, ten onrechte tegen de schildklier, wat leidt tot ontstekingen en een slechte werking ervan. bloed, hopen ze zich op in de schildklier en produceren ze antilichamen alsof er een vijand te verslaan is.
Het eerste gevolg is daarom dat de schildklier minder gaat functioneren, waardoor "hypothyreoïdie" ontstaat: in dit geval produceert de schildklier niet een hoeveelheid schildklierhormoon die voldoende is voor ons organisme en absoluut noodzakelijk is om de stofwisseling te reguleren. L" hypothyreoïdie geproduceerd door de schildklier van Hashimoto leidt dus tot een vertraging van de werking van ons lichaam.
Laten we samen uitzoeken wat de oorzaken zijn van deze ziekte, de symptomen, de tests om het te diagnosticeren, de gevolgen en de meest effectieve behandelingen. Onthoud ook dat om het op afstand te houden, het noodzakelijk is om op uw dieet te letten en te proberen fit te blijven door regelmatig te bewegen. Probeer deze oefeningen om comfortabel thuis te doen:
Hashimoto's schildklier: de oorzaken
De schildklier van Hashimoto is meestal erfelijk: de kans is groter dat hij eraan lijdt als er al gevallen in de familie zijn, zelfs als wetenschappers het gen dat verantwoordelijk is voor het probleem nog niet hebben geïdentificeerd. We bestuderen ook mogelijke oorzaken die verband houden met omgevingsfactoren of eetgewoonten: het lijkt erop dat, als je al vatbaar bent voor het probleem, een hoge consumptie van jodium de doorslag zou kunnen zijn.
Degenen die het meeste risico lopen, zijn degenen die al lijden aan aandoeningen van het immuunsysteem. Over het algemeen hebben vrouwen tussen de 30 en 50 jaar last van de schildklier van Hashimoto, hoewel er zelfs bij de jongste veel gevallen zijn.
Bovendien hebben schildklierpatiënten van Hashimoto een grotere kans om andere ziekten van het immuunsysteem te ontwikkelen, zoals diabetes type 1, reumatoïde artritis, vitiligo, pernicieuze anemie, auto-immuunhepatitis of coeliakie.
Symptomen en gevolgen van de schildklier van Hashimoto: van gewichtstoename tot effecten op de menstruatiecyclus
Het meest voor de hand liggende symptoom van de schildklier van Hashimoto is de zogenaamde "struma", dwz de "vergroting van de schildklier, duidelijk in het voorste deel van de nek. Struma treedt meestal op wanneer de ziekte al gevorderd is en kan leiden tot waargenomen ongemak in de keel, ook al is het geen echte pijn.
Het eerste gevolg van de schildklier van Hashimoto is, zoals we hebben uitgelegd, hypothyreoïdie, die niet noodzakelijk aanwezig is. Het kan ook voorkomen dat een proefpersoon deze helemaal niet of in een milde vorm ontwikkelt zonder symptomen. In de meest voorkomende gevallen Aan de andere kant kan hypothyreoïdie leiden tot tal van symptomen, variërend van gewichtstoename tot een wijdverbreid gevoel van vermoeidheid, van pijn in gewrichten en spieren tot darmproblemen, van menstruatiecyclusstoornissen (overvloedige of onregelmatige menstruatie) tot moeilijkheid om zwanger te worden, van geheugenproblemen en depressie met trage hartslag.
Tests om de schildklier van Hashimoto te diagnosticeren
De eerste test die nuttig is om de schildklier van Hashimoto te diagnosticeren, is het lichamelijk onderzoek dat dient om de aanwezigheid van struma of zwelling in de nek te detecteren. Op dat moment zal het nodig zijn om een bloedtest uit te voeren om de aanwezigheid van hypothyreoïdie vast te stellen en de diagnose te bevestigen .
De bloedtesten die een arts nodig heeft voor schildklierproblemen zijn: de meting van TSH, het schildklierstimulerend hormoon (als het resultaat hoog is, betekent dit dat er sprake is van hypothyreoïdie); de meting van T4, dwz de hoeveelheid schildklierhormoon die aanwezig is in de bloed (bij hypothyreoïdie zal het resultaat laag zijn); de aanwezigheid van schildklierantilichamen die het organisme per ongeluk hebben aangevallen (degenen die lijden aan de schildklier van Hashimoto hebben over het algemeen antilichamen die antiTG en TPO worden genoemd).
Andere tests die door de arts kunnen worden voorgeschreven, zijn echografie (die een atypisch aspect van de ontstoken schildklier kan detecteren) en CT, nuttig om de omvang van de zwelling en eventuele effecten op omliggende organen te benadrukken.
Hashimoto's schildklierzorg en aanbevolen behandeling
De schildklier van Hashimoto, ongeacht of er sprake is van hypothyreoïdie of niet, wordt behandeld met synthetische thyroxine, dwz synthetische T4, die de patiënt de nodige hoeveelheid schildklierhormoon kan geven. Het moet dagelijks worden ingenomen. Er zijn verschillende geneesmiddelen op de markt en ze hebben allemaal een medisch voorschrift: vertrouw daarom op de zorg van een specialist die uw zaak kan opvolgen.
Degenen die aan deze aandoening lijden, moeten met enige consistentie worden gecontroleerd, zowel wat betreft de grootte van het struma als om de noodzakelijke doses synthetische thyroxine te variëren op basis van de TSH-waarde: daarom zijn regelmatige bloedonderzoeken noodzakelijk.
Dieet: wat te eten en wat niet?
Voor mensen met schildklierproblemen is het absoluut aan te raden om voedingsmiddelen te consumeren die rijk zijn aan Omega3, vooral vis, en seizoensgroenten en -fruit, bij voorkeur van biologische oorsprong. Maar wees voorzichtig: groenten uit de kruisbloemige familie, zoals kool of broccoli, die het metabolisme van jodium kunnen vertragen als ze rauw worden gegeten, moeten worden vermeden. Ga met mate te werk ook met betrekking tot rapen, radijs, spinazie, bonen, soja en, onder het fruit, aardbeien en perziken.
Ja, aan de andere kant, met extra vierge olijfolie, gember, kurkuma en hele voedingsmiddelen, rijk aan vitamines en mineralen.Ook alle antioxidanten voedingsmiddelen worden aanbevolen, allereerst gedroogd fruit, maar ook drinkbaar zoals groene thee.
Vermijd tot slot alle voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan enkelvoudige suikers of verzadigde vetten van dierlijke oorsprong (in de eerste plaats zuivelproducten en gezouten vlees). Beperk uw gluteninname zo veel mogelijk. Hier zijn enkele zeer nuttige voedingsmiddelen om uw stofwisseling te helpen:
Hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie: kun je overboord gaan met de schildklier van Hashimoto?
De inname van jodium, indien niet gecontroleerd, kan een probleem zijn voor mensen die lijden aan hypo- of hyperthyreoïdie, waarbij de eeuwenoude vraag rijst: zal naar zee gaan goed of slecht zijn voor mensen die lijden aan schildklier? Dit is een mythe om te verdrijven: in gevallen van hypothyreoïdie (die, zoals we hebben gezien, kan worden veroorzaakt door de schildklier van Hashimoto) bestaat het probleem helemaal niet. In gevallen van hyperthyreoïdie moeten echter enkele voorzorgsmaatregelen worden genomen, zoals het vermijden van de zon op de heetste uren en het imiteren van de consumptie van blauwe vis en gejodeerd zout.
Meer nuttige informatie over de schildklier van Hashimoto op de website van het Niguarda-ziekenhuis
