Eileiders: wat zijn het en wat is hun belang?
De eileiders, ook wel genoemd salpingi, zijn twee gelijke en symmetrische buisvormige orgels, die hun naam ontlenen aan hun Italiaanse ontdekker, de anatoom Gabriele Falloppio. Deze kanalen zijn nauw betrokken bij de stadia van ovulatie en bevruchting, dus voordat we beter begrijpen wat hun belang is, willen we je een video laten zien die vooral handig zal zijn als je probeert moeder te worden: hoe bereken je vruchtbare dagen en de kans om zwanger te worden en ouders te worden vergroten?
De anatomie van de eileiders
De eileiders zijn twee holle organen die behoren tot het vrouwelijk geslachtsorgaan, ze zijn ongeveer 7-8 cm lang, met een diameter van 1 tot 2 mm. Elke eileider is bevestigd aan de zijkanten van het bovenste deel van de baarmoeder, terwijl van de andere kant is verbonden met de eierstok en wikkelt deze als een trechter.
Er zijn twee eileiders: de eerste verbindt de baarmoeder met de rechter eierstok en de tweede verbindt de baarmoederholte met de linker eierstok. Ze kunnen idealiter in vier delen worden verdeeld:
- het gedeelte dat zich het dichtst bij de eierstokken bevindt, heet infundibulum;
- het langste deel (genaamd ampulteren), van ongeveer 6-7 centimeter, regelt de doorvoer van gameten en embryo's door middel van samentrekkingen en daaropvolgende vrijlatingen;
- daar isthmisch deel, het is een gedeelte van ongeveer 2 - 3 centimeter lang, het is bijna recht en dun;
- ten slotte is het kortste gedeelte de intramuraal deel, het punt waar de eileider de baarmoederholte ontmoet.
Zie ook
Eileiders: de belangrijkste functies
De belangrijkste functie van de eileiders is het verzamelen van de eicel die door de eierstok wordt geproduceerd en deze naar de baarmoeder te leiden waar de eventuele bevruchting en implantatie van het embryo zal plaatsvinden.Net tijdens de reis tussen de eierstok en de baarmoeder, de eicel heeft het vermogen om te worden bevrucht door een sperma, dus de omgeving van de buis is van cruciaal belang om dit te bereiken.
Om deze redenen besluiten sommige vrouwen die geen kinderen willen, een kleine operatie te ondergaan om de eileiders te sluiten of af te dichten door middel van ligatie: op deze manier wordt voorkomen dat de spermatozoa passeren en bijgevolg ook geen bevruchting kan plaatsvinden .
Alle pathologieën die de eileiders aantasten
De eileiders kunnen worden geblokkeerd of beschadigd, en ook worden aangetast door een reeks anomalieën die de doorgang van sperma kunnen blokkeren en zo bevruchting kunnen voorkomen.
Om het probleem te identificeren, kunnen artsen een röntgenfoto maken met behulp van een contrastmiddel, of ze kunnen een echo maken nadat ze zoutoplossing in de baarmoeder hebben geïnjecteerd.Ten slotte kunnen ze de laparoscoop gebruiken om organen door een incisie te bekijken. navel.
In het geval van een pathologische afwijking in de eileiders zijn er effectieve remedies die we later zullen zien.
Als de buizen verstopt of beschadigd zijn, zijn de oorzaken te vinden in:
- bekkeninfecties
- gebruik van een spiraaltje zoals het spiraaltje
- gebroken appendix
- operatie in het bekken- of onderbuikgebied
- ontsteking die de baarmoeder en eileiders beschadigt
- buitenbaarmoederlijke zwangerschap in de eileiders
Vaak zijn de belangrijkste boosdoeners bacteriën, die tijdens geslachtsgemeenschap met een partner met een seksueel overdraagbare aandoening de vagina kunnen binnendringen en zich van daaruit verspreiden door de baarmoederhals en eileiders te infecteren. Sommige bacteriën zoals chlamydia kunnen de eileiders infecteren zonder symptomen te veroorzaken. Deze infecties kunnen ook blijvende schade aan de baarmoeder en de omliggende weefsels veroorzaken. Er kan zich littekenweefsel vormen, waardoor de normale doorgang van het ei en de zaadcellen wordt belemmerd.
Soms kunnen sommige factoren de implantatie van het ei in de baarmoeder voorkomen.Laten we eens kijken welke de belangrijkste zijn:
- aangeboren afwijkingen van de baarmoeder of eileiders
- endometriose
- vleesbomen of poliepen in de baarmoeder
- aanwezigheid van littekenweefsel gevormd in de buizen
Eileiders: hoe de diagnose te stellen?
Wat te doen om te bepalen of de eileiders verstopt zijn? U kunt doorgaan met:
- hysterosapingografie
- echysterografie
- laparoscopie
- hysteroscopie.
De laatste twee genoemde methoden, laparoscopie en hysteroscopie, hebben als voordeel dat diagnose en behandeling gelijktijdig kunnen worden uitgevoerd. Ze worden uitgevoerd na de injectie door de baarmoederhals van een contrastmiddel dat de binnenkant van de baarmoeder en eileiders schetst.
Hysterosalpingografie is de meest effectieve methode om eventuele tubaire pathologieën te onderzoeken, bovendien lijkt de vruchtbaarheid na dit onderzoek enigszins verbeterd, omdat de procedure een tijdelijke verwijding van de eileiders en de eliminatie van het aanwezige slijm mogelijk maakt.
Echohysterografie is snel en vereist geen verdoving, het is ook veiliger dan hysterosalpingografie, omdat het geen bestraling of injectie van contrastmiddel vereist. Het wordt gebruikt om problemen in verband met de eileiders en andere afwijkingen van het bekken te identificeren en/of verder te evalueren. Tijdens het onderzoek wordt een zoutoplossing via de baarmoederhals in de baarmoeder geïnjecteerd om de binnenkant van de baarmoeder op te rekken en eventuele afwijkingen gemakkelijker te kunnen waarnemen. Als de oplossing in de buizen komt, is er geen obstructie.
Als een obstructie van de eileiders wordt vermoed, wordt een kleine sonde in de bekkenholte ingebracht via een kleine incisie net onder de navel. Over het algemeen wordt de procedure uitgevoerd onder algemene anesthesie en is directe observatie van de baarmoeder, eileiders en eierstokken mogelijk.
Als er een afwijking in de baarmoeder wordt gedetecteerd, onderzoeken artsen de baarmoederholte met een sonde die via de vagina en de baarmoederhals in de baarmoeder wordt ingebracht. Als er verklevingen worden gevonden, kan een poliep of een kleine vleesboom onmiddellijk worden verwijderd, waardoor de kans op een toekomstige zwangerschap groter wordt.
Soms is een bloedonderzoek voldoende om antistoffen tegen chlamydia op te sporen; de aanwezigheid van deze antilichamen onthult een eerdere chlamydia-infectie, wat kan leiden tot gevolgen voor onvruchtbaarheid.
Eileiders: effectieve behandelingen bij afwijkingen
Behandeling van eileider- of bekkenproblemen hangt af van de oorzaak. Soms wordt littekenweefsel verplaatst of verwijderd in de loop van de diagnose. Als de baarmoederafwijkingen tijdens hysteroscopie worden verholpen, zal het veel gemakkelijker zijn om zwanger te worden.
Het is mogelijk een operatie uit te voeren om een beschadigde eileider te herstellen, maar houd er rekening mee dat na een normale zwangerschap de kans op een normale zwangerschap aanzienlijk wordt verkleind. Daarom wordt aan alle paren die ouders willen worden aangeraden om hun toevlucht te nemen tot in-vitrofertilisatie.
