PINKWASHING: HET HYPOCRIETE FEMINISME VAN MERKEN MET WINSTOOGMERK - LIEFDE-E-PSYCHOLOGIE

Pinkwashing: zelfingenomen feminisme voor winst

De strijd voor gelijkheid, rechten en vrouwenemancipatie zijn allemaal nobele doelen, als ze echt zijn. Wanneer ze daarentegen gericht zijn op bijbedoelingen, verliezen ze hun geloofwaardigheid en veroorzaken ze verdere schade aan een categorie die op zichzelf al benadeeld is. In het laatste geval hebben we te maken met een fenomeen dat beter bekend staat als pink-washing, dat vooral in de commerciële en reclamesector zeer wijdverbreid is.In dit artikel zullen we in detail uitleggen waar deze techniek uit bestaat en waarom het belangrijk is om te weten hoe hypocrisie in wezen herkennen.

En om bij het onderwerp te blijven, bekijk deze video en ontdek Armani's uitspraken tegen de uitbuiting van vrouwen in de mode.

Wat is pinkwashing?

Pinkwashing is een praktijk waarmee merken en bedrijven nep-feministische campagnes voeren, alleen om de aandacht te trekken van consumenten die gevoeliger zijn voor het sociale vraagstuk en hun omzet te vergroten. Dit is een marketingstrategie die is ontstaan in het kielzog van een ander soortgelijk fenomeen en waar we het al eerder over hadden, namelijk greenwashing, waarbij multinationals de omzet willen vergroten door een milieuverandering te simuleren. In beide gevallen wordt beschuldigd van de onderliggende hypocrisie van sommige bedrijven die façadeactivisme promoten, zonder concrete actie te ondernemen om dingen te veranderen en de omstandigheden van zowel het milieu als vrouwen te verbeteren. In het geval van pinkwashing spreken we van "commodity feminism".

De oorsprong van de term

De term pinkwashing is een neologisme van de Engelse taal en komt van de crasis tussen het bijvoeglijk naamwoord "pink", "pink" en het werkwoord "whitewashing", wat zowel "whiten" als "hide" kan betekenen. Het werd voor het eerst gebruikt in 2002 door de Breast Cancer Association en, meer bepaald, door een van de historische leden van de vereniging, Barbara Brenner. De vrouw, ook getroffen door borstkanker en meegesleept door de ziekte in 2013, had altijd gevochten tegen bedrijven die in de loop der jaren hadden gespeculeerd over een ernstige en delicate kwestie als die van borstkanker, alleen voor hun eigen economisch rendement. In dit verband had Brenner een impactcampagne gevoerd met de titel "Think before you pink" om de aanwezigheid van producten met het roze lint van de markt te verwijderen. Zoals gemeld op de speciale website, was het doel van dit initiatief om "meer transparantie en verantwoording te verkrijgen van bedrijven die deelnemen aan inzamelingsacties voor borstkanker" en om consumenten aan te moedigen "kritische vragen te stellen over promoties met een roze strik". De cosmeticabedrijven die de feministische zaak en het kankeronderzoek hadden gecommercialiseerd om de aandacht van kopers af te leiden van de slechte kwaliteit van de gebruikte ingrediënten, vaak aan de oorsprong van de ziekte zelf, kwamen in het vizier van de activist.

Roze en regenboog wassen: wat verandert er?

Ken je die producten die, vooral ter gelegenheid van Pride Month, of de maand van trots voor de LGBT-gemeenschap, beschilderd zijn met de kleuren van de regenboog? Hier, in dit geval, hebben we het over regenboog wassen, een verdere declinatie van roze wassen. Het is wederom een commerciële gimmick waarmee bedrijven pronken met een homovriendelijke kant die zich nauwelijks aan de realiteit houdt. Hun nabijheid tot de homo-, lesbienne-, queer- en transgemeenschap over de hele wereld is in feite duidelijk en gaat slechts zelden gepaard met tastbare acties ter ondersteuning van de rechten van deze mensen en zet zich in voor de strijd tegen discriminatie en homotransfoob geweld. Dus, net als bij "milieubewustzijn en façadefeminisme", is het" LGBTQIA + -activisme dat wordt gepromoot door regenboogwassen slechts een "marketingoperatie voor winst.

beroemde voorbeelden

In de loop der jaren hebben verschillende merken zich aan deze praktijk schuldig gemaakt om hun producten aantrekkelijker te maken voor de "politiek geëngageerde" klant. Er is bijvoorbeeld een bekend Zweeds kledingmerk dat in het verleden t-shirts op de markt heeft gebracht met de woorden "We Should All Be Feminists" (vertaald: "We should all be feminists"). Niks mis mee, zul je denken. Jammer dat diezelfde T-shirts werden gemaakt in textielateliers in Azië, waar werknemers werkten onder onmenselijke uitbuiting en voor een beschamend laag loon.

Onlangs was het echter een ander groot fast-fashion-merk dat werd beschuldigd, dit keer van het wassen van de regenboog. Nou ja, want het merk in kwestie heeft het nodig geacht om rond Pride Month een collectie te lanceren die precies 'Pride' wordt genoemd.Het bedrijf in kwestie rechtvaardigde deze keuze en verklaarde dat het 20% van de winst zou schenken aan Stonewall, een Britse liefdadigheidsinstelling die zich door de jaren heen altijd heeft ingezet voor de rechten van de LGBT-gemeenschap. De onhandige poging om de economische doelstellingen van het initiatief te verbergen werd echter ontmaskerd door de gemeenschap zelf, in het besef dat Stonewall niet zou hebben deelgenomen aan de London Gay Pride van dat jaar en dat de vereniging daarom alleen was gekozen op grond van de populariteit, en dat dezelfde kledingstukken werden geproduceerd in Turkije en Myanmar, landen waar de tolerantie voor homoseksuelen, biseksuelen, queers en transgenders bijna nul is.

Pinkwashing en Israël

De tegenstrijdigheden die aan deze fenomenen ten grondslag liggen, hebben echter niet alleen betrekking op reclamecampagnes en marketingstrategieën, maar ook op politiek. Een emblematisch geval wordt vertegenwoordigd door Israël. In de loop der jaren heeft dit land zich zelfs onderscheiden door zijn openheid tegenover de LGBTQIA + -gemeenschap, een buitengewoon gedrag als we kijken naar de geolocatie van het land, gelegen in het hart van het Midden-Oosten waar de rechten van deze mensen vaak worden vertrapt op met geweld en onderdrukt met het geweld. In de loop van de tijd is echter het vermoeden ontstaan dat Israël dit zelfinclusieve beeld alleen heeft gecreëerd om voor de ogen van de publieke opinie over de hele wereld de wandaden te verbergen die ten koste van de Palestijnse bevolking zijn begaan, hun land hebben onteigend ten gunste van de Israëlische kolonisten .