Mononucleosis bij kinderen: symptomen en behandeling van deze infectieziekte
Mononucleosis bij kinderen komt vrij vaak voor: de zogenaamde "kissing disease" treft vaak kinderen tijdens de vroege kinderjaren of adolescentie en daarom is het belangrijk om het te leren herkennen.
Mononucleosis bij kinderen is behoorlijk besmettelijk: het wordt overgedragen door de uitwisseling van speeksel (daarom wordt het de "kissing disease" genoemd) of de druppeltjes die zich verspreiden als je hoest of niest en die, weet je, op speelgoed of bestek terechtkomen , dragen het virus en de infectie.
Mononucleosis bij kinderen komt minder vaak voor dan bij adolescenten in de leeftijd van 15 tot 18 jaar, maar het is niet ongewoon hiervoor. De symptomen waarmee de ziekte zich bij kinderen presenteert, verschillen niet veel van die van griep: keelpijn en gezwollen lymfeklieren, zich moe voelen en meer.
Laten we samen in detail uitzoeken door welk virus deze ziekte wordt veroorzaakt, wat alle symptomen zijn waarmee het zich presenteert, hoe het te diagnosticeren, te behandelen en - vooral - het bij onze kinderen te voorkomen.
Voordat we verder gaan, herinneren we u aan het belang van enkele hygiëneregels om de gezondheid van de kleintjes te behouden, zoals te zien is in de volgende video.
Wat veroorzaakt mononucleosis bij kinderen en hoe raakt het geïnfecteerd?
Mononucleosis wordt veroorzaakt door het Epstein Barr-virus (afgekort tot EBV), dat tot de familie van het "herpesvirus" behoort, zoals waterpokken. In zeldzamere gevallen kan het ook worden veroorzaakt door andere, minder bekende virussen, zoals het cytomegalovirus (CMV).
Het Epstein Barr-virus is vrij wijdverbreid en het is gemakkelijk om besmet te raken en de infectie op te lopen: alleen een uitwisseling van speeksel met een geïnfecteerde persoon, en dit kan direct gebeuren (of het nu een kus of een kort niesgeluid is) dan indirect, met behulp van of het aanraken van bijvoorbeeld dezelfde voorwerpen (speelgoed, brillen enz.).
Mononucleosis bij kinderen verspreidt zich voornamelijk via deze indirecte vorm: het kind stopt een besmet voorwerp in zijn mond en krijgt EBV.Het Epstein Barr-virus ontsnapt op dat moment aan het immuunsysteem van het kind door zich in de cellen te verstoppen, waar het ook verborgen kan blijven. een leven lang, zonder symptomen te vertonen. Let echter op: zelfs degenen die geen symptomen hebben, kunnen besmettelijk zijn!Maar degenen die nog nooit mononucleosis hebben gehad, ondanks dat ze zijn geïnfecteerd met EBV, zullen het waarschijnlijk nooit krijgen.
Mononucleosis bij zuigelingen is zeer besmettelijk, vooral in de vroege stadia van de ziekte, wanneer de hoeveelheid EBV in speeksel groter is. Al na 5-7 dagen vanaf het begin van de symptomen neemt het drastisch af.
Wat zijn de symptomen van mononucleosis bij kinderen?
Mononucleosis treft ongeveer 90% van de mensen die het Epstein-Barr-virus hebben opgelopen. Als de incubatie bij volwassenen tussen de 30 en 50 dagen duurt, duurt deze bij een kind veel korter, tussen de 10 en 15 dagen.
De symptomen waarmee de zoenziekte optreedt kunnen verschillen. Over het algemeen zijn dit vrij milde symptomen: sommige kinderen overwinnen het zonder praktisch te merken dat ze het ooit hebben gehad! Als de symptomen echter duidelijker worden, kunnen hoge en aanhoudende koorts optreden, gezwollen lymfeklieren (in de nek, in de oksels en in de onderbuik), keelpijn door de vergroting van de amandelen (waarop witte plaques verschijnen -geel) resulterend in slikproblemen, vergroting van de milt (zogenaamde "splenomegalie"), huiduitslag of huiduitslag vergelijkbaar met mazelen, hoofdpijn, verlies van eetlust.
Bij kinderen onder de 5 jaar kunnen ook enkele complicaties optreden, zoals ooglidoedeem en gastro-enteritis.Als het gevoel van vermoeidheid zelfs maanden achtereen kan aanhouden, duren de andere symptomen over het algemeen niet langer dan vier weken.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose van mononucleosis bij kinderen is natuurlijk aan de kinderarts. De arts die de symptomen observeert, zal het kunnen herkennen, hoewel voor een bevestiging specifieke hematologische en immunologische tests nodig kunnen zijn om de aanwezigheid van antilichamen tegen het virus te detecteren.
Gewoonlijk merkt de kinderarts mononucleosis bij kinderen op door de aanwezigheid van witgele plaques op de amandelen te observeren of door vergrote lymfeklieren op te merken. Onder de noodzakelijke tests om de aanwezigheid van antilichamen tegen EBV te detecteren, herinneren we ons echter de specifieke bloedtest om te zoeken naar antilichamen; analyse van transaminaseniveaus; detectie van biruline, een stof die afkomstig is van de afbraak van witte bloedcellen, die zorgt voor belangrijke informatie over de gezondheid van de lever.
Behandeling en preventie
Mononucleosis bij kinderen verdwijnt meestal vanzelf binnen 2-4 weken, zonder enige complicaties. Om deze reden zijn er geen specifieke therapieën, maar gaan we alleen verder met de behandeling van symptomen. De kinderarts zal het kind echter adviseren om zoveel mogelijk gehydrateerd te blijven en - indien nodig en in geval van koorts, keelpijn of hoofdpijn - toevlucht te nemen tot koortswerende of ontstekingsremmende medicijnen.
Ze zullen ook helpen bij een "uitgebalanceerd dieet, rijk aan fruit en groenten, wat hem kan helpen zijn immuunsysteem te versterken, evenals langdurige rust.
Om mononucleosis te voorkomen is het belangrijk om contact met het speeksel van degenen die besmet zijn met het virus te vermijden, zowel tijdens de ziekte als in de dagen na het einde van de symptomen. De meeste volwassenen zijn immuun voor deze ziekte, daarom is het niet nodig om het kind te isoleren, maar het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan hygiëneregels om het risico op besmetting te verminderen.
Meest gevreesde complicaties: van gescheurde milt tot meningitis
Een van de meest gevreesde complicaties van mononucleosis bij kinderen - gelukkig vrij zeldzaam - is de miltruptuur, die kan optreden na de buitensporige vergroting van dit orgaan. Artsen raden hiervoor veel rust aan!
Een andere van de ergste complicaties is die van infectie door het virus van het zenuwstelsel, dat meningitis of encefalitis kan veroorzaken. Bovendien kan EBV het hart en de longen aantasten, maar wees niet ongerust: in de meeste gevallen zal mononucleosis vanzelf verdwijnen zonder gevolgen!
Voor meer wetenschappelijke informatie over mononucleosis bij kinderen kunt u de website van het Bambino Gesù kinderziekenhuis raadplegen.
