Marco Bocci: "Ik voel me een groot kind, ook al ben ik 34 jaar oud!"

Marco Bocci is ongetwijfeld een van de meest besproken personages van de afgelopen maanden, "vanwege" zijn romantische relatie met Emma Marrone, die nu voorbij lijkt te zijn. Maar zijn leven voedt zich gelukkig niet alleen met roddels: in feite zijn de artistieke projecten die hem als protagonist zien anders. We hebben hem zojuist gezien op Canale 5 met het 5e seizoen van de serie "Squadra antimafia - Palermo Oggi" en hij is de hoofdpersoon van "Italo", de film die hij presenteerde op het 43e Giffoni Film Festival.
Eerste werk van Alessia Scarso, "Italo" vertelt het waargebeurde verhaal van een zwerfhond "geadopteerd" door de stad Scicli, in de provincie Ragusa, en stierf in 2011. Een verlies dat de inwoners van het dorp nog steeds ontroert , die eraan gewend was geweest om Italo als een van hen rustig door de straten te zien lopen.
We ontmoetten Marco Bocci en vroegen hem om ons het een en ander te vertellen over de film en zijn leven.

Wat heeft u overtuigd om de rol van burgemeester van Scicli in “Italo” te aanvaarden?
Ongetwijfeld het waargebeurde verhaal van deze hond, die zijn sporen heeft nagelaten en zielen heeft beroerd. Hij was een zwerver, hij kwam aan in een kleine stad en kon zich geliefd maken totdat hij de vertegenwoordiger van een land werd. Het is een waargebeurd verhaal dat aanvoelt als een sprookje.

Ben je dol op honden?
Ik heb een poedel en ben opgegroeid met honden, dus ja, ik heb altijd van ze gehouden!

Het thema van de Giffoni van dit jaar was “Forever Young” Welke relatie heb je met het “kleine jongetje dat in jou zit”?
Om dit werk te doen moet je een niet al te latente onderliggende component hebben. En ik voel me een groot kind, ook al ben ik 34!

Wanneer realiseerde je je dat je "toen je groot was" acteur wilde worden?
Mijn passie voor cinema is als kind geboren: destijds was mijn favoriete film Pasqualino Settebellezze door Lina Wertmuller. Ik begon te acteren op de pleinen van Umbrië, daarna in theatervoorstellingen voor scholen en ik realiseerde me dat dit mijn manier was. Ik maakte mijn filmdebuut met Pupi Avati, die wilde dat ik dat deed De ridders die de onderneming hebben gemaakt en vanaf daar ben ik gelukkig nooit gestopt.

Ondanks de crisis...
En ja, het is niet gemakkelijk om vandaag je loopbaankeuzes te behouden en je wordt vaak gedwongen om compromissen te sluiten. Gelukkig kon ik trouw blijven aan mijn oorspronkelijke ideeën en deed ik wat ik wilde.

Ik weet dat je het theater ook niet hebt verlaten...
Ik zal het theater nooit in de steek laten, want het is een grote passie van mij. Ik zou in september een nieuwe show debuteren, maar moest die uitstellen vanwege een reeks verplichtingen.

Is er een rol die je speelde en waarin je een stukje van jezelf terugvond?
Om de waarheid te zeggen nee, ik heb nooit een rol gevonden die dicht bij mij stond en kortom mijn manier van zijn die mij vertegenwoordigde. Maar ik kan wel zeggen dat ik erg gehecht ben aan de tv-serie commissaris Scialoja criminele roman, omdat zij mijn eerste echt belangrijke personage was, waarin ik al mijn energie heb gestoken. En weet je, de eerste keer wordt nooit vergeten, zoals voor "liefde"

Welk effect heeft het op jou om als een sekssymbool te worden beschouwd?
“Ik moet er om lachen, ik vraag me inderdaad af wat er achter dit woord zit. Ik leid een heel normaal leven en voel me helemaal geen sekssymbool!"

door Laura Frigerio