"Vecht en lach" een verhaal van liefde en wetenschap van twee ouders die vechten en leven voor Mario, hun wonder
"Kom op, wanneer ontbreekt het nog?!", "Ik kan niet wachten om het te zien", joys "Luister! De eerste kick', en verrassingen' Wist je dat je tijdens de zwangerschap geen rauw vlees mag eten? En dat een baby tijdens het spenen niet alles kan eten?”.
Tijdens de negen maanden van de zwangerschap is een vrouw, de drager van het leven, op het hoogtepunt van haar pracht. Het aftellen wordt samen met de rest van de familie gedaan om "hem/haar" te ontmoeten, het kleine wonder dat zich in haar baarmoeder vormt.
Helaas zijn echter niet alle vrouwen altijd in staat om hun zwangerschap uit te dragen. Toeval, ongeluk of de natuur kunnen de groei van het kleine leven dat op het punt stond geboren te worden, binnendringen en blokkeren.
Francesca Fedeli is een van deze vrouwen. Een dappere vechter die na twee abortussen niet stopte en niet opgaf. Francesca wist dat haar kleine wonder zou komen, ze moest gewoon blijven geloven en vechten. Op een dag vier jaar geleden het goede nieuws: ze is zwanger.
Negen maanden van vreugde en geluk waarin zij en haar man, Roberto, in de zevende hemel waren, maar daarna, zoals in de ergste nachtmerrie, de afdaling naar de hel. Mario, het pasgeboren kind, had een beroerte gehad. Terwijl ze in de baarmoeder was? Tijdens de bevalling? We weten het nog steeds niet. Het overkomt twee of drie kinderen op de duizend, en ze lijden allemaal aan hersenbeschadiging. In het geval van Mario was veertig procent van de "rechterhersenhelft" verbrand ", waarschijnlijk zou de linkerkant van zijn lichaam verlamd zijn geweest.
Francesca en Roberto geven niet op en stap voor stap beginnen ze samen met Mario aan hun reis: veel fysiotherapie, thuis en in het ziekenhuis, en een experimenteel programma voor het activeren van spiegelneuronen, maar dat was niet genoeg. Omdat Mario niet naar de oefeningen keek, keek hij naar zijn ouders, zo gefocust op het leren van hem "autonomie dat ze" vergaten om de vreugde van het leven op hem over te brengen.
Dus besluiten ze van perspectief te veranderen: als ze het beste van Mario wilden, moesten ze het beste van zichzelf geven. Francesca en Roberto gaan dus weer met hem de mooie dingen doen die ze vroeger graag deden: reizen, naar muziek luisteren, lezen, uitgaan met vrienden. En stap voor stap stond hij letterlijk op en werd het lachende kind dat hij nu is.
We vroegen Francesca wat haar ertoe aanzette om haar verhaal te vertellen in een boek "Vecht en lach". andere ouders haar verhaal.
"Ik had nog steeds iets te zeggen. En om te bedanken. We voelden een sterke behoefte om ons bij andere families aan te sluiten. Het is een boek dat vertelt over het gezond verstand van spiegelneuronen en wat we hebben geleerd van onze geschiedenis met Mario, te beginnen met toen we de beroerte ontvingen, de 'beroerte', door de traumaverwerking in de familie en eindigend met onze projecten tussen geneeskunde en technologie. En dan omdat de opbrengst die voor ons bestemd is uit de verkoop van het boek volledig zal worden gedoneerd aan de Fightthestroke vereniging, nog een andere manier om een betere toekomst voor jonge overlevenden van een beroerte te verzekeren.
Het verhaal van Francesca en Roberto is geen wonder of sprookje: het is een voorbeeld van wat nieuwsgierigheid, moed, liefde en wetenschap kunnen doen. Daarom wilde Francesca het in een boek vertellen, net zoals ze het met Roberto had verteld TED wereldwijd van 2013 en van daaruit ging het de wereld rond. Dit boek gaat over de onvoorwaardelijke liefde van twee ouders die het beste voor hun kind willen en ernaar streven dezelfde kansen te krijgen als alle andere kinderen. Een verhaal van moed, vastberadenheid en liefde waarvan we zeker weten dat het ieders hart zal raken.
"We moeten leren te overwegen wat we hebben als een geschenk, wat we missen als een kans" - Francesca Fedeli.
