Coveravond in Sanremo: hier zijn onze rapporten
Donderdagavond met covers en duetten voor de grote spelers die strijden tijdens het 70e Sanremo-festival.
Tussen gepasseerd, afgewezen en uitgesteld zien we samen de eerbetonen aan de liedjes uit het verleden en welke uitvoeringen ons het meest troffen.
Onder de nummers waar we altijd naar zouden blijven luisteren, Superbowl-uitvoeringen en ongelooflijke outfits:
- · Levante met Francesca Michielin en Marie Antoinette: We kunnen meer geven
- · Nucleaire tactische pinguïns: zeventig keer
- · Tosca met Silvia Perez Cruz: Piazza Grande
- · Achille Lauro en Annalisa: Mannen veranderen niet
- · Alberto Urso en Ornella Vanoni: De stem van de stilte
- · Elettra Lamborghini en Myss Keta: het zal niet meer gebeuren
Levante met Francesca Michielin en Marie Antoinette: Je kunt meer geven
Zie ook
Beverly Hills 90210. Dit is hoe ze de hoofdrolspelers werden van de show più am
Drie middelbare scholieren op de kunstdag, met het ouderwetse lied gekozen door een nostalgische muziekleraar.
Gebrek aan stem- en harmoniespelletjes (toch zijn het drie prachtige stemmetjes) en geen super indie arrangement zoals we allemaal verwachtten.
Kortom, een beetje plat.
Beoordeling: 6 en een half. We hadden zeker meer kunnen geven
Nucleaire tactische pinguïns: zeventig keer
Felgekleurde Power Rangers van indiemuziek, presenteren een medley die iedereen knipoogt: da Klaprozen en eenden in Rolls Royce door Achille Laura.
Goed, kleurrijk, precies en energiek. Maar met een overzicht van hits als deze, is het gemakkelijk om te spelen!
Beoordeling: 8, te veel gunst!
Tosca met Silvia Perez Cruz: Piazza Grande
Tosca is poëzie, verfijning, mooie zang. Een triomf van elegantie en stijl in het duet met Silvia Perez Cruz. Jammer dat je tot één uur 's nachts moet wachten op zo'n parel.
Stemmen perfect gecoördineerd in volume en harmonieën.
Beoordeling: 10 voor zang en interpretatie, lof voor Tosca's gekke ex-voto-serie
Achille Lauro en Annalisa: Mannen veranderen niet
Achille blijft ons ook in deze editie tevreden stellen.
Na de luidruchtige striptease van de eerste avond blijft het voor de cover een stapje terug naar het schitterende Annalisa. Hij viert Mia Martini als Ziggy Stardust in harmonie en precies, terwijl zij, nuchter in het zwart, een "vocale behendigheid beoefent die we dit jaar nog niet hadden gehoord".
Beoordeling: 9 goed!
Alberto Urso en Ornella Vanoni: De stem van de stilte
We hebben Andrea Bocelli, ook de vlucht.
Kortom, er zijn semi-lyrische stemmen die pop zingen. En we hebben zeker geen andere leden van de categorie nodig.
Ornella daarentegen is altijd fantastisch, we houden allemaal heel veel van haar, maar is het echt nodig om haar elk jaar te bellen?
Beoordeling: 6, het is de verkeerde eeuw
Elettra Lamborghini en Myss Keta: het zal niet meer gebeuren
Claudia Mori's is een van die nummers om uit volle borst gezongen te worden bij karaoke en in de disco.
Het is een grillig en Lolithisch lied. Perfect als het wordt voorgesteld door de flirterige en energieke Elettra die we gewend zijn te kennen.
Jammer dat de mooie erfgename een "Lamborghini" in de garage heeft staan en het liefst met de Panda op pad gaat.
Zichtbaar getekend vanaf de eerste voorstelling. Mooie verwijzing naar Madonna en Britney tijdens de VMA's van 2003.
Stemloos en zichtbaar bang.
Beoordeling: 6, laten we hopen dat het niet meer zal gebeuren.
