Pistacheplant: eigenschappen en voordelen van een oude plant uit het Midden-Oosten
De pistacheplant is een fruitboom die de heerlijke pistachenoten produceert die zeer geliefd en gewaardeerd worden vanwege hun veelzijdigheid in de keuken en de duizenden zoete en hartige recepten waarmee ze worden gebruikt. Als je van planten houdt, omringd door planten die je een goed gevoel geven: bekijk de video en ontdek de planten die de lucht zuiveren!Veel zijn perfect om in het appartement te houden en nuttig om je kamers gezonder te maken, ontdek ze!
Pistacheplant: de groene hazelnoot tussen geschiedenis en legendes
Volgens fossiele studies werden de zaden van de vruchten van de pistacheplant al sinds 7000 voor Christus in Turkije gegeten. Ze worden ook genoemd in het "Oude Testament, waar ze worden genoemd onder de geschenken die Jacob aan Farao bracht. De volkeren van Mesopotamië en de Grieken kenden ook pistachenoten, die hen een therapeutische kracht toeschreven. Er wordt gezegd dat de koningin van Sheba, een veelvraat voor pistachenoten. , eiste de hele productie van zijn land voor zichzelf en voor zijn hovelingen. De teelt van deze rustieke plant van oorsprong uit het Midden-Oosten werd snel verspreid, ook in de Middellandse Zee door de Grieken en Romeinen. Vanuit Klein-Azië bereikte het Griekenland met Alexander de Grote, in Rome met Lucio Vitellio, in Spanje met Crassus. De teelt ervan strekt zich uit tot de veroveringen van de Arabieren, die het naar Sicilië importeerden, nadat ze het eiland van de Byzantijnen hadden gestolen.
Pistacheplant: kleur, bladeren, bloemen, vruchten en zaden
De vruchten van pistachenoten werden daarom zelfs in de oudste tijden gewaardeerd. De pistachenoten die in Bronte op Sicilië worden geproduceerd, zijn internationaal de beste. Sicilië is de grootste producent van pistachezaden, die echter ook in Zuid- en Midden-Italië worden geteeld. Ook al groeit ze ook op een rustieke manier, de plant heeft altijd speciale zorg nodig om een optimale productie te geven, bijvoorbeeld bij een biologische teelt. Naast Pistacia Vera in Italië hebben wij ook de teelt van Pistacia theribinthus en Pistacia lentiscus, bekend onder de naam Lentisk. Sommige planten hebben alleen mannelijke bloeiwijzen, andere alleen vrouwelijke. Hiermee wordt rekening gehouden bij het plaatsen van de implantatie. Om Pistacia Vera-planten te implanteren, is het noodzakelijk om een mannelijke plant en drie vrouwelijke planten te krijgen die ook online kunnen worden gekocht (voeg de gekozen producten toe aan de winkelwagen en controleer of er verzendkosten of gratis verzending bij de prijs zijn inbegrepen).
De teelt van de pistacheplant werpt zijn vruchten af: pistachenoten ontdekken
De pistacheplant kan wel 300 jaar oud worden en zelfs zo'n 7 meter overschrijden. Die van het vrouwelijk geslacht zijn robuuster. Het hout van de Pistachenoten is aanvankelijk gelig van kleur en wordt na verloop van tijd roodbruin. Dit knoestige hout wordt door ambachtslieden gebruikt om bijzondere meubels van grote waarde te maken. De bladeren van de pistacheboom vallen in het koude seizoen, wanneer de vegetatieve cyclus van de plant stopt. Ze hebben meer eironde bladeren, met een ronde punt, een beetje behaard als ze ontkiemen zodra de lente komt en oranjerood in de herfst. Mannelijke bomen geven geen pistachenoten, maar de bloemen van vrouwelijke worden bevrucht door hun stuifmeel. De bloemen van de pistacheplant zijn gegroepeerd in de vorm van een pluim zonder echte bloembladen. Eerst verschijnen de bloemen en dan de bladeren. Bestuiving wordt mogelijk gemaakt door de wind; daarom is het anemofiel (van het Griekse anemos, wind). De gele of rode clustervruchten die de zaden bevatten, zijn langwerpig ovaal van vorm. Pistachenoten zijn olieachtige zaden die in de vrucht aanwezig zijn, binnen twee geelwitte kleppen; ze zijn samengesteld uit twee bijpassende delen, groen van kleur, bedekt met een dunne omhulling op rood of groen die neigt naar zwart, rijk aan olie, eiwitten en vitamines.
Pistacheplant: een typische teelt van het Zuiden
In Italië is de meest geteelde variëteit de Bianca of Napoletana (Nostrale) met het levende groene zaad, erg populair op de markt. Dan is er de Cappuccia, de Cerasola, de Insolia, de Silvana, de Femminella. Pistache wordt vooral geteeld in de regio's van Zuid-Italië, niet alleen omdat het klimaat elders kouder is (de plant is zelfs goed bestand tegen zeer koude temperaturen, zelfs bij min 20 °), maar vanwege het gevaar van herhaling van sterke en plotselinge kou en van vorst na de bloei (die heel vroeg in het vroege voorjaar begint), die de kwetsbare bloemen zou kunnen bederven en zelfs de uitmuntende zaadproductie zou kunnen bederven. In de centrale en noordelijke regio's zal het voor de teelt van de pistacheplant nodig zijn om te kiezen voor gebieden die sterk aan de zon zijn blootgesteld, maar die tegelijkertijd beschut zijn tegen weer en wind na de bloei, waarbij wordt voorzien in methoden om de planten te bedekken voor plotselinge vorst golven. . De pistacheboom van een goede rustieke plant past zich gemakkelijk aan en kan op elk type grond worden gekweekt, zelfs als het slecht gevoed en kalkrijk is, maar als de teelt kan profiteren van een diepe grond verrijkt met voedingsstoffen en organische stoffen, zal de productie natuurlijk een optimaal niveau kunnen bereiken, in termen van kwaliteit en kwantiteit, zoals iedereen die landbouw begrijpt goed weet. Deze plant groeit en draagt zelfs bij slechte hydratatie vrucht. Als je in bijzonder kritieke periodes kunt ingrijpen met noodirrigatie, zullen de plant en de productie van pistachenoten profiteren.
Pistacheplant: bemesten, snoeien en oogsten
Het kweken van de pistacheplant is niet moeilijk, maar we mogen de essentiële behandelingen niet vergeten. Zo moet de plant bemest worden op het moment van inplanten, de belangrijkste fase van de teelt, zonder verse mest. Na het eerste jaar kunt u tuin- en huiscompost of andere lichtere meststoffen gebruiken die u ook online op Amazon kunt kopen. Bij het snoeien gericht op de productie moet er rekening mee worden gehouden dat de pistacheboom vrucht draagt op takken van minimaal twee jaar. Aan het einde van de winter kan een lichtere snoei worden uitgevoerd, waarbij de vegetatie van het gebladerte een beetje wordt uitgedund en de droge en aangetaste takken worden verwijderd, om de plant te ventileren en het nodige licht te garanderen. De vruchten zijn klaar voor de oogst, wanneer ze rijpen van augustus tot eind september. Nadat het fruit is geoogst, worden de schelpen, zodra de schil is verwijderd, onder de zonnestralen gedroogd. De pistachenoten in hun schil worden vervolgens in jutezakken gegoten en in het donker in schone, vochtvrije omgevingen geplaatst. Als de zaden zijn geschild, moeten ze worden geroosterd.Om het gevaar van parasieten te elimineren, zijn natuurlijke preparaten verkregen door maceratie van brandnetel, knoflook en paardenstaart voldoende. Pistachenoten vinden veel plaats in de Italiaanse keuken, zowel bij de bereiding van bepaalde gerechten als voor die van ijs, gebak, room, maar ook als tijdverdrijfsnack samen met pompoenpitten, amandelen en hazelnoten.
