BODY MASS INDEX: HOE BMI BEREKENEN EN WAAROM - IN VORM

Body mass index (BMI)

In feite zijn gewichtsonevenwichtigheden iets veel complexer dan een eenvoudig esthetisch probleem.

Gewicht is nauw verbonden met onze gezondheid en een onbalans in het lichaamsgewicht, of het nu gaat om obesitas, overgewicht of overmatige dunheid, kan verband houden met het ontstaan van hart- en vaatziekten.

De body mass index is een betrouwbaarder cijfer dan het eenvoudige getal op de schaal, omdat het de algemene bouw van een persoon evalueert en u in staat stelt het risico op ziekte en sterfte door overgewicht te berekenen.

Zie ook

Het calorierijk dieet: ideaal om op een gezonde manier aan te komen in gewicht en massa!

Glycemische index: de tabel met voedingsmiddelen met een hoge, gemiddelde en lage GI

Voedingsmiddelen rijk aan koolhydraten: tabellen met hun glycemische index

Body mass index definitie

Ook wel de Quetelet-index genoemd, naar de naam van de uitvinder, de body mass index is ontwikkeld in de 19e eeuw en wordt berekend door het gewicht (uitgedrukt in kilo's) te delen door het kwadraat van de lengte (uitgedrukt in meters).

De wiskundige formule van de body mass index is daarom deze:
BMI = Gewicht in kg ÷ hoogte in meter²
Een volwassene die bijvoorbeeld 1,75 m lang is en 70 kg weegt, heeft een BMI van 70 / (1,75 x 1,75) = 22,9

Om vervolgens de waarde van dit getal als resultaat van de wiskundige formule te begrijpen, moet het worden vergeleken met een reeks referentiewaarden:

Minder dan 18 = dun
Tussen 18 en 24,9 = normale constitutie
Tussen 25 en 29,9 = overgewicht
Tussen 30 en 39,9 = zwaarlijvigheid
Meer dan 40 = morbide obesitas

Dat wil zeggen, de volwassene in het voorbeeld heeft een normale constitutie en heeft geen cardiovasculaire risico's gerelateerd aan lichaamsgewicht.

De limieten van de body mass index

Hoewel het vrij effectief is om de problemen van overgewicht en de daaraan verbonden risico's aan het licht te brengen, kan de BMI niet op iedereen worden toegepast, omdat er geen rekening wordt gehouden met spiermassa of botmassa.

Sommige sporters hebben een hoge BMI, zonder per se overgewicht te hebben, omdat spieren zwaarder zijn dan vet.

Evenzo moet de BMI met een korreltje zout worden genomen in het geval van kinderen, zwangere of zogende vrouwen, zieken of bejaarden.

Om preciezere resultaten te krijgen, is het beter om enkele aanvullende tests uit te voeren, zoals antropometrie (die de vetmassa en de magere massa scheidt) of het meten van de dikte van de huidplooien (met behulp van een schuifmaat voor bepaalde delen van het lichaam, zoals de buik).