Kun je een favoriet kind hebben? Volgens onderzoek, ja...
Een recent onderzoek van Purdue University, gepubliceerd in de Dagboek van huwelijk en gezin, zou licht hebben geworpen op een van de grootste taboes in het gezin: het bestaan van een favoriet kind.
Maar blijkbaar zijn papa en mama niet de enigen met voorkeuren ... kijk hoe dit kleine meisje reageert op het nieuws dat er een broertje komt!
Je favoriete zoon ontdekken. De resultaten van de wetenschap
Niemand zou het ooit bekennen, maar om het te onthullen is een onderzoek waaruit blijkt dat maar liefst 80% van de ouders een favoriet kind heeft.
Het onderzoek keek naar meer dan 400 moeders, van wie het gezinsgedrag gedurende een periode van 7 jaar werd gevolgd. Een eerdere analyse van 137 gezinnen had al de voorkeuren van vaders onderzocht.
Uit de gegevens die via deze onderzoeken zijn verzameld, kwamen twee hoofdtrends naar voren:
- in het geval dat de kinderen een jongen en een meisje zijn, heeft de moeder de neiging om zich meer met het meisje te hechten. De redenen zijn niet zo verrassend; de band tussen de vrouwen van het gezin zou worden versterkt door gemeenschappelijke interesses (te beginnen met typisch vrouwelijke), evenals door 'samen strikt vrouwelijke fysieke en emotionele problemen aan te pakken.
- in gezinnen met twee kinderen van hetzelfde geslacht lijken de meeste vaders meer op hun eerste kind te houden, maar de redenen zijn niet erg duidelijk. Het eerste kind is zeker degene die hun beschermende instinct wakker maakt, degene aan wie ze extreme zorg en voortdurende aandacht besteden, en het is waarschijnlijk dat hun speciale band te maken heeft met deze inprenting.
Zie ook
Hoeveel invloed heeft vriendjespolitiek op het gezinsleven en de opvoeding van kinderen?
Ongeacht het geslacht en de leeftijd van de gezinsleden, lijkt de meest gecompliceerde voorkeur in het gezin die van de vader te zijn.
De redenen die dit ondersteunen, kunnen door de kinderen in feite als zorgwekkender worden ervaren dan de 'natuurlijke' oorzaken die de moeder-dochterband op de proef stellen.
Aan de basis is er al een moeilijkere relatie dan die met de moeder, die over het algemeen meer openstaat voor dialoog en meer aanhankelijk is.
Het kind dat zich realiseert dat de vader, of de meest gereserveerde en kritische figuur in het gezin, die zich vaak beperkt tot het observeren van een afstand, het analyseren en misschien beoordelen van zijn gedrag, de neiging heeft om een meer begripvolle houding ten opzichte van zijn broer of zus te hebben, zal onvermijdelijk eindigen de relatie met de broers in gevaar brengen.
Een verwante studie benadrukte het verband tussen het bestaan van een favoriet kind en jeugdcriminaliteit. Tieners die achterdochtig zijn (of zich ervan bewust zijn) dat ze niet de favorieten in het gezin zijn, zouden degenen zijn die het meest waarschijnlijk roken, drinken en middelen gebruiken.
In de eerste levensjaren kan het besef dat je niet de favoriet bent ook de ontwikkeling van psycho-lichamelijke stoornissen en agressieve houdingen bevorderen.
Maar vriendjespolitiek heeft niet alleen gevolgen voor nummer 2 - en voor hun gevoel van eigenwaarde - maar ook voor 'moeders strijdwagens'.
Deze laatste zijn in feite geladen met verwachtingen, die niet noodzakelijk volledig overeenkomen met hun neigingen en hun diepste ambities.
Veel ouders begrijpen niet dat hun kinderen in een andere leeftijd en samenleving zijn geboren dan die van hen en vele anderen maken de gevaarlijke fout om de ambities die ze in hun jeugd hebben opgegeven, op de kinderen te projecteren.
Er is niets om je voor te schamen, maar het is noodzakelijk om het te erkennen en ernaar te handelen, zodat de kinderen, zij het onder toezicht en geleid door het waardevolle advies van mama en papa, hun eigen weg kunnen gaan.
via GIPHY
Hoe het te repareren voor het welzijn van het hele gezin?
Bewust of onbewust, heb je een favoriet kind, maar hou je van iedereen en wil je dat ze vredig zijn in het gezin? Volg gewoon een eenvoudig advies...
Probeer, voor zover mogelijk en in overeenstemming met hun neigingen, beide dezelfde kansen te geven; vermijd vergelijkingen, ze zijn volkomen nutteloos - omdat iedereen op zijn eigen manier wordt gemaakt en verschillende ervaringen beleeft - en spanningen in het gezin kunnen veroorzaken; luister naar hen - misschien doe je het niet genoeg of doe je het niet goed - en je zult waarschijnlijk een kanaal vinden voor dialoog met zelfs het meest "gecompliceerde" kind.
Bonus: laat ze een tatoeage zetten, maar alleen als ze je daarom vragen!
