Alles wat je moet weten over de baan tijdens de zwangerschap
De beoordelingen die tijdens de 9 maanden moeten worden uitgevoerd, zijn talrijk, sommige zijn vervelend maar noodzakelijk, terwijl andere absoluut stil en niet-invasief zijn. Het kan gebeuren dat u zich opgewonden voelt omdat u deze tests moet ondergaan voordat u gaat bevallen, maar probeer zo kalm mogelijk te blijven voor het welzijn van de baby die u in uw buik draagt. Je kunt positieve emoties op hem overbrengen met kleine gebaren van liefde: ontdek welke knuffels je hem kunt geven door onze video te bekijken.
Cardiotocografische monitoring: definitie
Technisch gezien wordt het opsporen tijdens de zwangerschap gedefinieerd als cardiotocografie en het is een specifieke monitoring die normaal gesproken wordt uitgevoerd aan het einde van de zwangerschap om een klinisch beeld te krijgen van de gezondheid van de baby in de buik.
De sporen worden met name gebruikt om de goede hartslag van de foetus en de weeën die kunnen optreden in de baarmoeder van de moeder te evalueren.Ze veroorzaken geen problemen voor de moeder of de foetus omdat het een niet- invasieve evaluatie.
Uitgevoerd als routine in de 40e week van de zwangerschap (nadat de geschatte uitgerekende datum is verstreken), is het mogelijk dat er in de voorafgaande weken nog andere nodig zijn, meestal vanaf de 27e week of rond de 37e week. Dus geen tracering vóór het derde trimester van de zwangerschap, het meest fysiek veeleisende voor de aanstaande moeder.
Monitoring wordt ook uitgevoerd tijdens de bevalling: het is essentieel om te begrijpen of de bevalling moet worden versneld of dat een keizersnede moet worden uitgevoerd.
Wanneer de baby klaar is om geboren te worden en je naar het ziekenhuis gaat, zul je zeker worden bezocht en "vastgemaakt" aan kleine onschadelijke instrumenten die de grafiek zullen uitwerken.
Lees verder om in detail te zien waar deze test uit bestaat, hoe deze wordt uitgevoerd en alle informatie hierover.
Zie ook
Wat is de cardiotocografie?
Zoals we eerder hebben voorzien, wordt u bij de geboorte of tijdens een van de bezoeken in de laatste weken van de zwangerschap gecontroleerd om te weten hoe de zwangerschap verloopt en om het welzijn van de foetus te beoordelen. Alle informatie over uw gezondheidstoestand is waardevol voor de arts die alle gegevens in uw zwangerschapsdossier zal rapporteren.
Om ervoor te zorgen dat de test valide is, moet de gynaecoloog of verloskundige gebruik maken van de ondersteuning van een machine, de cardiotocograph.
Dit is het hulpmiddel waarmee u zowel de hartslag van de baby als uw eventuele weeën kunt detecteren.
De cardiotocograph bestaat uit twee sondes (ongeveer zo groot als een vuist en meestal met een afgeplatte en ovale vorm) die op de buik van de moeder moeten worden geplaatst.Ze worden vastgemaakt met een of twee speciale banden en zijn met draden verbonden met een machine. is echografie, terwijl de tweede dat niet is.
Probeer zo ontspannen mogelijk te blijven - deze test is totaal ongevaarlijk! Geen invasief bezoek of naalden, het is een eenvoudige beoordeling van het juiste verloop van de zwangerschap. Is dit niet het geval, dan neemt de specialist direct alle voorzorgsmaatregelen om uw goedkeuring te waarborgen.
Hoe cardiotocografische monitoring wordt uitgevoerd tijdens de zwangerschap
Monitoring gebeurt meestal op een bank of ligstoel. Afhankelijk van of je bijna gaat bevallen of niet, kun je op de eerste hulp of in de ziekenhuiskliniek zijn. De verloskundigen ondersteunen de sondes op de juiste manier en de uitslag wordt bekeken door een gynaecoloog.
Wat doen de twee sondes?
De eerste voert de taak uit om het hartje van het ongeboren kind waar te nemen en de trend van zijn hartslag en zijn eventuele veranderingen door te geven, en wordt gepositioneerd volgens de positie van het kind.
U hoort het klassieke geluid dat u hoort tijdens de controle-echo bij de gynaecoloog.
De tweede sonde daarentegen richt zich op u: het bepaalt de aanwezigheid van eventuele samentrekkingen van de baarmoeder en meldt, indien aanwezig, de intensiteit ervan. Het instrument is erg gevoelig omdat het veranderingen in uw buikwand kan waarnemen. De juiste positie is aan de onderkant van de baarmoeder.
Zodra de twee sondes de gegevens hebben verkregen, verzenden ze het rapport naar de cardiotocograph die ze op papier afdrukt. Voor onervaren ogen lijkt het een blad te zien dat extreem lijkt op dat van een elektrocardiogram.
In zekere zin lijkt het op jou, want aan de ene kant vind je de hartslaglijn van de baby en aan de andere kant worden de weeën geregistreerd. Wees niet bang als deze lijn vlak is: het betekent dat je geen weeën hebt gehad tijdens de examen. Integendeel, als u pieken in het rapport opmerkt, betekent dit dat tijdens het traceren enkele weeën werden gedetecteerd en in de punten van maximale extensie de contractie sterk was; in dit geval heb je het zeker ook gewaarschuwd!
Omdat het pas begint aan het einde van de zwangerschap
De belangrijkste motivatie om de opsporing tijdens de zwangerschap niet vóór het derde trimester uit te voeren, is omdat het doel is om zich voor te bereiden op de bevalling met een volledig klinisch beeld en om van tevoren te spelen in geval van complicaties.
Het is geen toeval dat een deel van zijn taak is om samentrekkingen van de baarmoeder op te sporen, die je bij fysiologische zwangerschap (gelukkig) pas de laatste weken voelt. Bedenk dat als alles goed gaat, de arts de eerste controle niet eerder dan de 38e week van de zwangerschap zal voorschrijven, samen met alle andere routinetests die u moet ondergaan met het oog op de geboorte: bloedbeeld, elektrocardiogram, bloeddrukcontrole ...
Vrijwel elk moment is goed om te bevallen: de gynaecoloog zou er een per week kunnen voorschrijven, maar de frequentie kan nog hoger zijn als je merkt dat er vaker iets abnormaals is om te controleren. Maak je geen zorgen over de kosten, het onderzoek is gratis en wordt zo nodig voorgeschreven door een arts.
Zodra je deze belangrijke mijlpaal hebt bereikt, zal je babybuil geweldig zijn, en daarmee de baby die je van binnen draagt. Het zal mogelijk zijn om zijn positie te bepalen door simpelweg aan uw buik te voelen en de verloskundige zal de ultrasone sonde die zijn hartslag detecteert gemakkelijker kunnen positioneren.
Dankzij monitoring is het mogelijk om de veranderingen in de foetale hartslag echt te analyseren en te verifiëren dat alles normaal is: het standaardtarief voor de hartslag van een baby in de buik ligt tussen 120 en 160 slagen per minuut.
Is het een betrouwbare test?
Tot op heden is zwangerschapsmonitoring de meest effectieve methode om foetaal lijden aan het licht te brengen.
De tool is ook zeer nuttig gebleken in gevallen van zwangerschapspathologieën zoals maternale hypertensie, foetale groeivertraging of een dreigende vroeggeboorte.
Bovendien hebben moderne technologieën het systeem voor het meten van welzijn verbeterd dankzij de ondersteuning van een computer: de geautomatiseerde tracering heeft voordelen opgeleverd bij het opsporen van fouten tijdens het onderzoek, waardoor de kans op fouten wordt geminimaliseerd.U bent in goede handen!
Hoe weet je of de baan goed loopt? Nadat het rapport is afgedrukt, zal een gespecialiseerde arts ernaar kijken en alleen hij kan u vertellen of uw baby in orde is. Om u een algemene indicatie te geven, weet dat het fundamentele ding om te registreren de variatie van de hartslag is.Als uw kleintje in orde is, moeten er in de loop van de minuten ups en downs zijn.
Een variabele hartslag staat synoniem voor een goede gezondheid, een constante niet.
Daarom moeten tijdens het onderzoek versnellingen van het foetale hart ten opzichte van de basislijn van ongeveer 10 slagen per minuut worden geregistreerd.
Een ander ding is de lijn van je weeën: tot 5 per dag worden als fysiologisch beschouwd en het hangt ervan af of je de tracing doet op het moment van de bevalling of niet.
Hoe lang duurt het onderzoek gemiddeld?
Een standaardonderzoek duurt ongeveer "een half uur", tot 1 uur als er moeite is om de referentiewaarden van het kind of de vrouw waar te nemen.
We kunnen het definiëren als een examen met een variabele duur.
Daarom worden toekomstige moeders gemaakt om in een comfortabele houding te gaan liggen of worden ze aangemoedigd om te gaan zitten.
Eén geval in het bijzonder zorgt ervoor dat de tijd die aan de test wordt besteed, wordt verlengd tot 40-60 minuten: het is wanneer de baby op zijn buik slaapt en zijn hart daarom regelmatig klopt, zonder versnelling.
In deze gevallen is het noodzakelijk om hem tijdens de monitoring wakker te maken door op de buik van de moeder te tikken of haar iets te eten te geven, vooral zoet voedsel.
Het is echt nodig dat de baby in de baarmoeder actief is omdat het nodig is om alle variaties van de hartslag te kunnen analyseren en zo te bepalen of het goed is.
Als u voorbij de verwachte geboortedatum bent, nemen de risico's voor de gezondheid van de baby toe, aangezien hoe verder u in de zwangerschap bent, hoe minder bloeduitwisselingen tussen de baarmoeder en de placenta plaatsvinden. Het ongeboren kind kan zelfs schade oplopen door zuurstofgebrek.
Cardiotocografie na de 41e week is uiterst nuttig omdat alle problemen van het kind in de loop van de tijd toenemen, elke 3-4 dagen. Daarom herhaalt u deze test waarschijnlijk elke dag, of in ieder geval om de andere dag. Tijdens deze zwangerschapsperiode worden alle controles strenger, inclusief die met betrekking tot het niveau van het vruchtwater in uw lichaam, om foetaal lijden als gevolg van de vermindering ervan te voorkomen.
Cardiotocografie tijdens de bevalling
Cardiotocografie wordt uitgevoerd tijdens de bevalling, dicht bij de natuurlijke geboorte. In deze delicate episode zal het onderzoek op een cruciale manier helpen om de intensiteit van de weeën vast te stellen en om het verloop van de gebeurtenis zelf te evalueren. Contracties zijn voor bijna alle vrouwen pijnlijke episodes, maar als ze extreem sterk blijken te zijn, kunnen ze veranderingen in de hartslag van de baby veroorzaken en pijn registreren.
Je kunt het zien als een alarmbel die door de verloskundige wordt gebruikt om te beslissen of het nodig is de bevalling te versnellen of zelfs een spoedkeizersnede te nemen.Als daarentegen het pad normaal is, moet de bevalling zijn gang gaan.
Tijdens de pre-geboorte duurt het onderzoek langer en wordt het vaak herhaald, zelfs met tussenpozen van een uur, afhankelijk van de klinische toestand van de patiënt. Continue monitoring kan worden bereikt wanneer er duidelijke problemen of risico-elementen zijn voor beide onderwerpen.
Cardiotocografie is een complex onderzoek en moet zorgvuldig worden geëvalueerd om altijd de veiligheid van moeder en kind te garanderen.
Twijfelachtige uitkomst: tests ter ondersteuning van monitoring tijdens de bevalling
Hoewel de technologie veel heeft geholpen bij het minimaliseren van de kans op fouten tijdens de beoordeling, zijn er nog steeds enkele afwijkingen in het rapport van de bevalling die niet overeenkomen met foetale nood.
Ter ondersteuning van cardiotocografie met twijfelachtige resultaten, moeten er enkele tests worden uitgevoerd die het aantal valse positieven verminderen:
1) foetale pulsoximetrie, niet-invasieve test voor de foetus die tot doel heeft de zuurstofconcentratie in het foetale bloed te meten. Een sensor wordt vaginaal op de huid van de baby aangebracht. Voorwaarden voor het uitvoeren: kopligging, gebroken water en ontsluiting van minimaal 2 cm;
2) foetaal elektrocardiogram, bestaat uit het aanbrengen van een elektrocardiogramelektrode op het hoofd van de baby via de vagina.Het wordt gebruikt om de elektrische activiteit van het kleine hart te controleren en de statistieken worden vergeleken met die van de cardiotocograph. Voorwaarden voor het uitvoeren: cefale positie, gebroken water en cervicale ten minste gedeeltelijk verwijd;
3) bloedafname van de foetale hoofdhuid, bij deze test worden zeer kleine hoeveelheden bloed afgenomen van de huid van de baby, via de vagina. Het wordt uitgevoerd om de pH te meten, of de zuurgraad van het bloed die informatie geeft over een "mogelijk zuurstoftekort. In vergelijking met de andere twee is het een weinig gebruikte oefening omdat het invasief is voor het kind.
Monitoring zwanger van een tweeling
In het geval van een tweelingzwangerschap zijn er speciale cardiotocografische apparaten die tegelijkertijd de hartslag van de twee broers meten. Als de patiënt niet beschikbaar is, wordt de klassieke gebruikt, waarbij deze tussen de twee kinderen wordt afgewisseld (als dit uw geval is, is de tijd die u hieraan moet besteden zeker groter).
De speciale apparaten zijn uitgerust met twee ultrasone sondes en een enkele sonde voor de samentrekkingen van de baarmoeder van de vrouw.
De dubbele sondes worden aangebracht op de buik van de moeder aan de achterkant van de kleintjes en in plaats van een rapport met twee lijnen vindt u drie lijnen.
