Verlatingssyndroom: hoe verlatingsangst en angst te overwinnen?
Het syndroom van verlating is meer dan de simpele angst om een geliefde te verliezen of een scheiding te ervaren.De angst voor verlating - zij het op een andere manier - raakt ons allemaal: degenen die niet bang zijn om alleen te zijn of zich in de steek gelaten voelen door je partner? Om redenen die vaak uit het verleden en uit hun persoonlijke ervaring komen, zijn sommige mensen echter helemaal niet in staat om met deze angst om te gaan en worden ze het slachtoffer van een aanhoudend gevoel van angst dat pathologische trekken aanneemt, wat leidt tot problemen in relaties, paniekaanvallen en zelfs depressie.
Het verlatingssyndroom kan zowel kinderen (vooral tegenover de moeder) als volwassenen treffen, die verschillende symptomen kunnen vertonen, van emotionele afhankelijkheid tot het onvermogen om zelfs maar een korte scheiding te verdragen. Laten we dus samen deze wijdverbreide aandoening analyseren en proberen te begrijpen hoe we kunnen herstellen van deze "angst die ons dagelijks leven echt dreigt te ondermijnen.
Verlatingssyndroom: hoe ontstaat deze angst of angst om iemand te verliezen?
Het syndroom van verlating manifesteert zich bij mensen die er last van hebben met een mengeling van angst en angst, zo niet angst, die wordt geactiveerd elke keer dat de partner (of in ieder geval iemand voor wie een sterke genegenheid wordt gekoesterd) afwezig is, wat het is een tijdelijke, definitieve, echte of gewoon gevreesde scheiding. Waarom en wanneer gebeurt dit?
Degenen die aan deze stoornis lijden, hebben over het algemeen een "ervaring van verlatenheid in hun kindertijd ervaren. Als ze als kind in de steek werden gelaten door hun emotionele referenties (ouders in de eerste plaats), is het gemakkelijk om een echte verlatingsangst te ontwikkelen op volwassen leeftijd die het zal terugkeren in elke volgende relatie.
Zelfs als je je er niet van bewust bent, kun je je partner niet echt vertrouwen en leef je in constante angst om op elk moment opnieuw in de steek te worden gelaten.Het gevolg is dat je echte verslavingen krijgt, elk gebaar van de partner verkeerd begrijpt, woede jegens hem ophopen of zich overgeven aan staten van angst of depressie.
Aan de oorsprong van het syndroom kunnen verschillende levenservaringen liggen die verband houden met een scheiding of afwezigheid: de patiënt kan een groot verlies hebben geleden tijdens de kindertijd of kan gewoon een zeer verwaarloosd of genegeerd kind zijn geweest, aan zichzelf overgelaten. zal dat verdrietige en bange kind in zich blijven dragen, een in de steek gelaten kind dat bang is om weer alleen gelaten te worden. Hoogstwaarschijnlijk zal hij uiteindelijk ook een echte emotionele afhankelijkheid van de ander ontwikkelen, zoals uitgelegd in onze video:
Wanneer komt de verlatingsangst voor bij kinderen?
Verlatingsangst ontwikkelt zich niet alleen in de volwassenheid, maar ook als kind, en het is niet nodig dat een ouder zijn kind letterlijk in de steek laat om dit te laten gebeuren. Het is voldoende dat ouders ervoor zorgen dat ze zich alleen en emotioneel in de steek gelaten voelen, bijvoorbeeld niet. hen de nodige aandacht schenken, hun emoties onderdrukken, hen het gevoel geven ontoereikend en onbekwaam te zijn in het bijzijn van anderen.
Van welke symptomen te begrijpen of een kind aan dit syndroom lijdt? Als u verlatingsangst, zorgen of paniekaanvallen vertoont wanneer u gescheiden bent van iemand die u dierbaar bent, angst om alleen te zijn, moeite met concentreren, frequente opwinding en stress.
Wat zijn de symptomen op volwassen leeftijd?
Op volwassen leeftijd kan de verlatingsangst zich uiten met verschillende symptomen. Allereerst moeten we echter specificeren dat het geen diagnosticeerbare psychische aandoening is, maar een persoonlijkheidsstoornis die een goede psycholoog of psychotherapeut niet zal kunnen herkennen.
Onder de symptomen van het syndroom in kwestie vinden we een sterke onzekerheid die vaak leidt tot het gevoel de liefde van de naaste in het algemeen onwaardig te voelen; manifestaties van grote angst op momenten van scheiding, of het nu waar is of gevreesd; overgevoeligheid voor het oordeel van anderen; moeite met het vertrouwen van de partner en het smeden van emotionele banden van welke aard dan ook; onderdrukte woede die vaak resulteert in oncontroleerbare aanvallen.
Degenen die last hebben van verlatingsangst zullen zeker moeite hebben om belangrijke relaties in hun leven aan te gaan, die het risico lopen altijd disfunctioneel te zijn.Hij zal het onmogelijke doen om scheidingen en afwijzingen te vermijden en zal de neiging hebben om in de eerste persoon weg te gaan uit angst om op zijn beurt in de steek gelaten te worden, of hij zal doodsbang zijn om zijn relatie te beëindigen, ook al werkt het niet. de ander op alle mogelijke manieren behagen en zichzelf de schuld geven als dingen niet gaan.
Hoe kan verlatingsangst je leven, je relaties en je relatie met je partner beïnvloeden?
Degenen die als kind herhaaldelijk in de steek zijn gelaten, zullen, zoals we al zeiden, de neiging hebben om hun onzekerheden mee te nemen naar de volwassenheid, met negatieve verwachtingen ten aanzien van het gedrag van anderen. Het resultaat zal zijn dat ze zich erg onzeker voelen in hun volwassen relaties, en de gebaren van de partner gemakkelijk interpreteren als signalen van afwijzing, zelfs als ze dat niet zijn.
De een kan daardoor paranoïde worden, bezitterig, voortdurend gerustgesteld moeten worden door de ander.Dit verzoek om geruststelling kan zich ook voordoen bij vormen van gewelddadige angst of bij woedeaanvallen: de angst om niet gehoord en begrepen te worden door de ander is erg sterk! Degenen die aan deze aandoening lijden, kunnen hun vorige leven niet achterlaten en elke gebeurtenis in het huidige leven reactiveert hun trauma, als een wond die nooit is gestopt met branden.
Als de volwassenen met hem niet betrouwbaar zijn gebleken toen hij klein was, zal hij hem ook niet blijven vertrouwen als hij opgroeit: waarom zou zijn partner hem niet verlaten, zoals al degenen die van hem hielden?
Over het algemeen onthullen degenen die aan deze angst lijden hun stoornis niet meteen vanaf het begin: aan het begin van een relatie, wanneer ze nog niet 100% betrokken zijn, tonen ze zich zelfverzekerder en kalmer, en beginnen dan langzaam - naarmate ze vorderen intimiteit en gehechtheid groeien - de eerste tekenen van onzekerheid vertonen.
Na de huwelijksreis is het normaal dat er niet langer dezelfde attenties zijn als in het begin, en het is dan dat het onderwerp dat lijdt aan verlatingsangst in paniek raakt en de normale ontspanning van een nu solide relatie leest als een teken van een naderende scheiding en onthechting. Er zullen dan mensen zijn die reageren door zich meer behoeftig te tonen, degenen die in plaats daarvan weggaan om niet op hun beurt in de steek gelaten te worden.
De partner merkt dat hij moet vechten met een blinde, irrationele angst en loopt het risico niet te begrijpen wat er gebeurt. Zijn geruststellingen zullen van weinig nut zijn. Om een gezonde relatie te hebben, moeten degenen die aan deze angst lijden noodzakelijkerwijs een behandeltraject volgen bij een psycholoog of psychotherapeut.
Om dit onderwerp te verdiepen:
"Genoeg zeggen tegen emotionele afhankelijkheid. Leren in jezelf te geloven" door Marie-Chantal Deetjens beschikbaar op Amazon in zowel gedrukte als digitale vorm
Hoe verlatingsangst overwinnen?
Een goede psycholoog of psychotherapeut kan mensen die lijden aan het verlatingssyndroom helpen om deze moeilijkheid in relaties te overwinnen. De psychotherapeut zal hem kunnen begeleiden bij het terugzoeken van zijn verleden, eindelijk bewust worden van zijn eigen ervaring, om al die emoties - woede, angst, eenzaamheid - te laten opkomen die zo lang naamloos zijn gebleven. Op dat moment zal hij, met werk en geduld, kunnen leren hoe hij ermee om moet gaan.
De psycholoog zal degenen die bang zijn om in de steek gelaten te worden helpen om in de eerste plaats een groter gevoel van eigenwaarde te krijgen: zelfvertrouwen is de eerste stap om niet te leven in angst om in de steek gelaten te worden. Op dat moment zal het ook gemakkelijker zijn om anderen te vertrouwen. Beetje bij beetje zal het mogelijk zijn om het trauma opnieuw uit te werken, je bewust te worden van je identiteit, deze te versterken en vervolgens gezonde relaties op te bouwen, zonder angst om de ander te verliezen en dus zonder enige emotionele afhankelijkheid te creëren.
