Dooierzak: wat het is en in welke week van de zwangerschap is het mogelijk om het op echo te zien
De dooierzak is de eerste structuur die zich vormt in de zwangerschapskamer tijdens de zwangerschap, zichtbaar bij de eerste echo, dwz vanaf de vijfde week van de zwangerschap De dooierzak bevat, beschermt en voedt het embryo erin zwangerschapskamer en is erg belangrijk Voordat we samen alles ontdekken over de dooierzak, volgt hier een video waarin wordt uitgelegd wat de verschillende echo's zijn tijdens de zwangerschap:
Wat is de dooierzak?
De dooierzak (ook bekend als "dooierzak") is een uitwendig membraan met betrekking tot het embryo, zeer nuttig juist voor de ontwikkeling ervan tijdens de zwangerschap. De dooierzak voorziet het embryo in feite zelf van voeding en geeft aanleiding tot de eerste cellen bloed en de eerste kiemcellen, waaruit de foetus zich kan ontwikkelen.
De dooierzak ontstaat twee weken nadat het embryo in de baarmoeder is geïmplanteerd. Het is mogelijk om het te zien tijdens de eerste zwangerschapsecho, die meestal rond de vijfde week van de zwangerschap plaatsvindt. De groei van de dooierzak is continu, tenminste tot de tiende week van de zwangerschap, wanneer deze geleidelijk begint te krimpen. Tegen de twaalfde week is het helemaal weg, want het wordt weer opgenomen door de placenta.
Als tijdens de eerste zwangerschapsecho twee dooierzakken verschijnen in plaats van één dooierzak, betekent dit dat de uwe een tweelingzwangerschap is. Andere keren kan het echter gebeuren dat de dooierzak in de vijfde week van de zwangerschap nog niet zichtbaar is in de zwangerschapskamer, maar dit hoeft u zich geen zorgen te maken.
Wanneer het zichtbaar wordt, bestaat de dooierzak uit een soort peervormige blaas, die in het spijsverteringskanaal van het embryo wordt geopend via een kanaal, het zogenaamde "ductuskalf". draagtijd is ongeveer 2 mm en zal groeien tot 5,5 mm in de tiende week. Op dit punt begint de natuurlijke achteruitgang, en dit komt omdat de dooierzak niet langer nodig zal zijn: er zullen andere organen en structuren zijn ( allereerst de placenta) om zijn functie te vervullen.
Zie ook
Primaire, secundaire en definitieve dooierzak: hoe deze zich ontwikkelt
De dooierzak doorloopt drie verschillende ontwikkelingsstadia en wordt, afhankelijk van het stadium waarin hij zich bevindt, de primaire dooierzak, de secundaire dooierzak of de definitieve dooierzak genoemd. De primaire dooierzak is die van de beginfase en wordt gevormd vanaf de tweede levensweek van het embryo.
De secundaire dooierzak daarentegen vertegenwoordigt de tweede ontwikkelingsfase, waarin het geleidelijk van vorm verandert, totdat het definitief wordt tijdens de vierde week van de zwangerschap: op dit punt heeft het zijn definitieve vorm aangenomen en presenteert het zich in de bovenste deel de darmbuis en in de onderste het zogenaamde "ventrale mesenterium", dat de maag en het bovenste deel van de lus van de twaalfvingerige darm verbindt met de voorste buikwand van het embryo.
Lege kuitzak: wat betekent het?
Tijdens de eerste zwangerschapsecho kan het gebeuren dat de specialist de dooierzak identificeert, maar niet het embryo dat erin zou moeten zitten. In deze gevallen spreken we van "lege dooierzak". De redenen die een lege dooierzak kunnen veroorzaken zijn verschillend, allereerst - helaas - een spontane abortus. De spontane abortus is heel gebruikelijk in de eerste weken van de zwangerschap en vertegenwoordigt vaak een soort "natuurlijke selectie", dus - als er misvormingen zijn in de cellen van de foetus of een andere soort probleem - het embryo elimineert zichzelf.
Maar een lege dooierzak kan ook andere oorzaken hebben, allereerst een vertraging in de eisprong en bevruchting in vergelijking met wat werd verwacht.Als de bevruchting laat heeft plaatsgevonden, is het gewoon nog vroeg om het embryo te zien en sporen ervan op te sporen hartactiviteit. Enkele dagen later zal een tweede echo moeten worden ingepland om er zeker van te zijn dat de zak ook daadwerkelijk leeg is, maar in de tussentijd is het goed om de Beta hCG-test uit te voeren.De spiegels van het Beta-hCG-hormoon, ook wel zwangerschapshormoon genoemd, kan aangeven of er al dan niet een miskraam is opgetreden.
Onregelmatigheid van de dooierzak
Echografie kan ook de aanwezigheid van onregelmatigheden in de dooierzak detecteren.Als bijvoorbeeld de dooierzak erg gezwollen blijkt te zijn met vocht, wordt dit een "waterzuchtige dooierzak" genoemd, een aandoening die vaak verband houdt met een miskraam.
Als de dooierzak daarentegen erg groot is en groter is dan het in die specifieke week zou moeten lijken, kan dit wijzen op de aanwezigheid van problemen die verband houden met chromosomale risico's of met een bepaald syndroom. In sommige gevallen kan het ook een aanwijzing zijn voor een spontane abortus. Het is de taak van de gynaecoloog om na enkele dagen de transvaginale echografie te herhalen om de situatie beter te kunnen opvolgen en een juiste diagnose te kunnen stellen.
Voor meer wetenschappelijke informatie over de dooierzak kunt u de website van MED 2000 raadplegen.
