Pre-adolescentie: advies voor ouders van tieners in deze leeftijdsgroep
Pre-adolescentie is een leeftijdsgroep tussen 10 en 14 jaar, waarin onze kinderen geen kinderen meer zijn, maar zelfs geen volwassenen: ze komen uit de kindertijd om richting de adolescentie te gaan. Pre-adolescentie is een gecompliceerde "leeftijd van zoeken naar de eigen identiteit, die zowel ouders als kinderen van streek kan maken. Hier zijn enkele tips om het op de best mogelijke manier onder ogen te zien, bekijk in de tussentijd deze video over een pre-adolescent bijna van school gegooid vanwege haar dresscode. :
Pre-adolescentie: de overgang van onze kinderen van de kindertijd naar de adolescentie
Pre-adolescentie is een tijdperk van transformatie voor onze kinderen, die de kindertijd achter zich laten om op weg te gaan naar de adolescentie en het volwassen leven.Kinderen in deze fase van hun leven, waarvan de psychologie zelf aangeeft dat ze bijzonder delicaat zijn, zijn op zoek naar hun eigen identiteit en, zoals ouders, is het belangrijk om op de beste manier dicht bij hen te zijn, zodat ze kalm en zelfbewust kunnen opgroeien.
De transformaties waarmee een pre-adolescent in deze levensfase wordt geconfronteerd, zijn talrijk, zowel fysiek als psychologisch. Ouders moeten tijdens de pre-adolescentie van hun kinderen heel voorzichtig zijn om hen de juiste ruimtes van vrijheid te geven, zodat ze de wereld buiten de kindertijd met het juiste zelfvertrouwen kunnen "verkennen", maar zonder hun educatieve functie op te geven, hen te begeleiden op een afstand.
Een preteen tussen de 10 en 14 jaar moet zich langzaam losmaken van de veiligheid van het familienest om te "vliegen", maar deze verwijdering moet altijd onder toezicht staan: ouders moeten enerzijds hun kinderen naar de "buitenwereld duwen" ", anderzijds om niet te tolerant te zijn, maar om hen te helpen in dit proces van groei en ontwikkeling van hun eigen identiteit, en - laten we eerlijk zijn - het is zeker niet gemakkelijk!
Zie ook
Wat gebeurt er met onze kinderen tijdens de pre-adolescentie?
Tijdens de pre-adolescentie ervaren kinderen een intense wervelwind van emoties, die echter nog niet de juiste tools hebben om zich op hun best uit te drukken en uit te werken. In deze fase van hun leven is het voor hen gemakkelijk om zowel groot enthousiasme als grote momenten van wanhoop te ervaren, ogenschijnlijk niet terecht.Deze emoties kunnen heel snel aan en uit gaan.
Een pre-adolescent draagt een grote woede in zich, juist vanwege dit onvermogen om zichzelf op zijn best te begrijpen en uit te drukken: de woede die vaak tegen ouders explodeert, verbergt diepere redenen, van angst tot onzekerheid, van angst tot frustratie. Enerzijds voelt de pre-adolescent de dringende behoefte om zich los te maken van zijn ouders, anderzijds om bij hen te blijven zoals in de kindertijd.
De manier waarop jongens deze onbewuste emoties uiten is daarom vaak agressief en zeer fysiek, en het is tijdens de pre-adolescentie dat hun lichaam begint te veranderen. Pre-adolescenten gaan door de ontwikkeling van de puberteit: hun lichaam, hun stemmen veranderen. De zoektocht naar seksuele identiteit begint, ondanks het feit dat ze zich nog niet bewust zijn van de problematiek rond seks.
Het is daarom niet gemakkelijk voor deze niet langer-kinderen om de woede en desoriëntatie die voortkomen uit al deze psycho-fysieke verstoringen te bedwingen, en ouders moeten hun (persoonlijke) manier vinden om dicht bij hen te zijn, misschien door enkele van de ons advies....
Ouders zijn van pre-adolescente kinderen is moeilijk!
Als het tijdens de adolescentie echt moeilijk zal zijn om door hun kinderen gehoord te worden, tijdens de pre-adolescentie behouden kinderen nog steeds een zekere mate van maakbaarheid, waardoor ze naar de beste weg worden geleid om hun eigen identiteit te ontdekken.Ouders, in deze fase, worden tot een aanzienlijke mate van geduld geroepen: ze zullen voorbij de provocaties moeten gaan die door de woede van hun kinderen worden gedicteerd, hen het gevoel geven dat ze er zijn en dat ze altijd van hen zullen houden, zelfs als ze een transformatie ondergaan die ze doen nog niet begrijpen en dat zal hen van hen wegnemen.
Als het pre-adolescente kind je boos aankijkt, reageer dan met een blik van liefde die hem het gevoel geeft dat hij altijd op je kan rekenen, haat je), weet dat hij dat niet echt denkt, hij is gewoon overweldigd door wat hij voelt. Wees niet boos, bedreig hem daarom niet, maar help hem de balans in zichzelf te vinden.
In deze leeftijdsgroep hebben kinderen de neiging om hun ouders steeds meer autonomie en vrijheid te vragen. Helemaal ontkennen zou verkeerd zijn, maar het is altijd goed om stap voor stap te werk te gaan: begin met ze wat meer te geven en als je kind om verantwoordelijk te zijn, geef je hem de volgende keer wat meer." Laat hem zien dat je vertrouwen in hem hebt, het is belangrijk voor hem om zijn zelfrespect op te bouwen!
Advies voor ouders met kinderen in deze leeftijdsgroep
Ouders maken vaak de (bonafide) fout om hun jonge kinderen als volgroeide volwassenen te beschouwen - dat is niet het geval! Ze bevinden zich in een evolutionaire fase, ze hebben nog veel tijd om te veranderen, hun identiteit te ontdekken en te vormen. Ze zijn nog niet groot en in dit stadium zul je als ouder nog niet alle vruchten van je opvoeding kunnen zien: veel daarvan zul je pas later kunnen plukken!
Het belangrijkste is om te begrijpen dat de kinderen zich in een evolutiefase bevinden en dat deze evolutie alleen maar positief is, hoewel het soms het tegenovergestelde lijkt: we moeten niet in paniek raken, maar altijd de dialoog met hen zoeken, onderhandelen en nooit opgeven. uit angst om te horen dat we geen goede ouders zijn. Onze ex-kinderen kunnen het nu misschien niet zien, maar in de toekomst - wanneer ze echt opgeleide en bewuste volwassenen zijn - zullen ze ons begrijpen en ons bedanken!
