ELIO FIORUCCI OVERLEDEN

Elio Fiorucci, de vader van de popstijl in de mode, is dood. Hij werd vanmorgen in zijn huis gevonden. Afgelopen juni was hij net 80 geworden.

Fiorucci werd geboren in Milaan op 10 juni 1935 en begon onmiddellijk in de voetsporen van zijn vader te treden als het om mode ging. Al snel begon hij zijn eigen bedrijf, op zoek naar een stijl geïnspireerd op de streetstyle van Londen en New York: het waren de jaren 60, een decennium van grote gisting op alle fronten.Het resultaat van die bezoeken buiten de provinciegrenzen van Italië in die tijd . is de legendarische Fiorucci-winkel in Milaan, geopend in 1967.

Laura Antonelli, sexy en ongelukkige diva, is dood

Fiorucci is de eerste die niet alleen kleding produceert, maar een levensstijl die de trends van het heden, van de straat, van gedragingen, van verlangens vastlegt en deze in mode maakt. Hij 'vond' jeans uit: hij was de eerste die van denim een levensfilosofie maakte, tussen rock 'n' roll en casual, tussen rebellie en ironie. En de manier om de winkel te beleven verandert ook: met hem, met de live interventies van de artiesten, met de muziek, de parfums, de kleuren en de mensen die er vaak komen, wordt de winkel een plek om te wonen, niet alleen een plek om kopen. .
Waarschijnlijk is de popstijl geïntroduceerd door Fiorucci (de prints van de kleine engelen op de T-shirts, de hotpants van jeans, de handboeien met roze vacht) degene die er het meest in slaagt om de Italiaanse kostuums van die tijd te verjongen en te actualiseren.

Het succes is enorm en leidt ertoe dat hij ook winkels opent in Londen en New York, die een bont sterrenstelsel aantrekken, van Andy Warhol tot Madonna, van Keith Haring tot Grace Jones.

Weinig ontwerpers hebben de cultuur en stijl van die tijd gemarkeerd zoals Elio Fiorucci, een echte internationale maker die Italië in die jaren uit zijn nauwe ruimtelijke en culturele grenzen heeft gehaald.

In 1990 verkocht hij zijn glorieuze bedrijf aan een Japans bedrijf en in 2003 lanceerde hij zijn nieuwe schepsel, Love Therapy, waar zijn personages halverwege tussen sprookje en waanzin terugkeren: de tuinkabouters die als mascottes voor alles fungeren, en zijn altijd herkenbare en "showy" mode, die nauwelijks onopgemerkt blijft.