Interview / J-Ax: "Ik, een talentscout voor passie ... en missie!"

door Laura Frigerio

J-Axe is het karakter van het moment: iedereen wil hem, iedereen zoekt hem... maar weinigen slagen erin hem te pakken te krijgen. In plaats daarvan slaagden we erin om hem te ontmoeten dankzij Pepsi, die hem wilde betrekken bij een wedstrijd voor jonge artiesten. Een dimensie, die van de talentscout, die hij heel goed doet, is in de uitzending "The Voice", die onlangs eindigde met de overwinning van zijn "leerling" Zuster Cristina, die in haar label Newtopia samen met Fedez oprichtte. Het is precies hier dat we hem ontmoeten ...


Laten we beginnen met te praten over Pepsi Beat on Stage. Kunt u aangeven wat uw rol zal zijn?
De jongen die wint gaat een duet met mij doen in een stuk dat ik speciaal voor de gelegenheid zal schrijven.Ik heb om totale vrijheid van meningsuiting gevraagd en dat hebben ze mij gegund. Ik moet zeggen dat Pepsi op het juiste moment is gearriveerd: nu, dankzij TV, hebben ze me allemaal leren kennen voor wie ik werkelijk ben, ze kennen de passie die ik in dingen steek en daarom weten ze dat als ik accepteerde om deel te nemen aan een wedstrijd als deze is het omdat ik erin geloof en ik denk dat het de moeite waard is.

Je had het over vrijheid van meningsuiting, maar als je een meisje overkomt, wat ga je dan doen? In Italië is "vrouwelijke" Italiaanse muziek nog steeds erg "opgeleid" ...
Ik ben niet gewend om in deze termen te denken, om onderscheid te maken tussen man en vrouw. Dan krijg ik misschien zelfs een supermannelijk meisje dat me vertelt dat ze alleen anarchistische punkrock wil doen. Mijn droom, dat geef ik toe, zou zijn om voor een groep als Pussy Riot te staan. Het is dat ze fans zijn van een vrouwelijkheid die ingaat tegen de klassieke canons, die andere mannen zo leuk vinden. Om je een voorbeeld te geven: ik was fan van het concept achter de eersten ZelfmoordMeisjes, die een nieuw type seksualiteit hebben uitgevonden.

Wat vind je leuk en wat vind je niet leuk aan de nieuwe generaties?
Als ik de generatie van mijn partner Fedez of die van YouTube neem, kan ik zeggen dat ik ze bewonder omdat ze geen filters hebben en juist daarom mensen beter bereiken. Vroeger waren er echter meer bovenbouw.Op een bepaald moment in mijn carrière besloot ik bijvoorbeeld om uit dit nummer te stappen en een nieuwe te nemen, die niet ten koste van alles de radio-hit als bestemming had en ik heb er geen spijt van. Het probleem is dat roem de artiest vaak van de straat haalt en daardoor te veel naar zichzelf verwijst. De kinderen van nu hebben het netwerk, waardoor ze naar alles kunnen luisteren en zo kan het ook gebeuren dat ze Artikel 31 of de 883 ontdekken en ze groots vinden, zonder te weten dat ze destijds misschien op een bepaalde manier werden beschouwd. Wat ik niet leuk vind? Het feit dat hij vaak de cultuur van de grote klassiekers mist: onlangs heb ik Fedez "uitgescholden" omdat hij het niet wist Rebel Rebel door David Bowie".

Over Fedez. Hoe is het idee ontstaan ​​om een ​​platenlabel te openen?
Fedez en ik waren altijd op de hoogte, zelfs toen we via Twitter politieke opmerkingen maakten terwijl we naar politieke debatten keken. Terwijl we praatten, realiseerden we ons dat we allebei niet blij waren met het systeem waarin we zaten en dus dachten we erover om erin te springen, risico's te nemen en de baas te zijn. Nog geen maand nadat we de Newtopia hadden geopend, werden we gecontacteerd door Raidue die ons wilde interviewen voor een economiecolumn, omdat ons gebaar op dit moment van crisis blijkbaar revolutionair leek!

Rapsucces kan worden beschouwd als een revolutie, zelfs op tv ...
Jarenlang probeerden ze ons in het nauw te drijven, alsof we niet bestonden, maar in werkelijkheid hebben we altijd op de iPod van de kinderen gezeten. Het resultaat is dat ze zich de afgelopen 20 jaar hebben afgescheiden van mensen en nu dekking zoeken, ook omdat er mensen zijn die net als ik 40 jaar oud zijn en de waarheid willen van muziek, niet van dingen die niets achterlaten. Kunst en amusement moeten iets uitlokken, prikkelen, boos worden of glimlachen, anders is het water en dat laatste geeft ook leven maar geen smaak.

En je bracht deze waarheid ook naar "The Voice" ...
Ze zeggen dat mijn komst op tv leidde tot een kortsluiting in de media, maar ik breng mezelf gewoon. Ik ben een trol, ik zeg wat ik denk en ik ben niet bang om controverse te veroorzaken, om "haters" te hebben. Het is inderdaad uit dat laatste dat de meest stimulerende dingen naar voren komen, omdat ze me schrijven en er is een vergelijking, een dialoog. Ik ben blij met deze ervaring, ook omdat er nu zelfs oma's zijn die zich afvragen wat rap is!