Vrouwen in communicatie: interview met Cristina Ughes van Publicis Media
Volwassen worden is zeker een belangrijke mijlpaal, zowel voor een persoon als voor een merk en, in dit specifieke geval, voor het onze.
Omdat de vrouw 18 wordt, hebben we besloten om een Women Empowerment-project te starten dat zich richt op vrouwen die werkzaam zijn op het gebied van communicatie.
Cristina Ughes, Practice Lead & PM Precision van Publicis Media, beantwoordde 5 belangrijke vragen voor ons en legde uit dat we in de moderne werkende wereld niet langer aandacht moeten besteden aan gender, maar aan de verschillende capaciteiten van iedereen.
1. Hoe is 'vrouw zijn' in de wereld van werk?
Mannen en vrouwen, zowel op het werk als in het leven, hebben onderscheidende kenmerken die niet hetzelfde kunnen en nooit kunnen zijn. Dit is voor mij de waarheid. We kunnen niet meer spreken van ongelijkheid, simpelweg omdat vrouwen minder kansen hebben dan mannen. Ongelijkheid bestaat en zal altijd blijven bestaan vanwege aangeboren eigenschappen die niet kunnen worden veranderd. En dit hoeft niet per se slecht te zijn. Het wordt door iedereen erkend dat vrouwen, zelfs hier van nature en noodzakelijk, het vermogen hebben om te multitasken, meer dingen tegelijk te denken en te doen, met een grotere natuurlijkheid dan mannen. Het is niet zo dat de mens het niet weet of niet kan; het komt gewoon minder natuurlijk voor hem. Voor mij is dit een voorbeeld van een vrouwelijke eigenschap die ertoe heeft geleid dat vrouwen andere rollen en verantwoordelijkheden hebben dan mannen.
In het verleden waren de verschillen in de arbeidswereld misschien toe te schrijven, of wilden ze toegeschreven worden, aan puur ''chauvinisme'', aan het willen geven van een ''hogere'' rol in de samenleving aan mannen, aan het willen behouden van de rol van vrouwen van "Moeder van een gezin".
Tegenwoordig is dat naar mijn mening niet meer het geval. We zijn van nature verschillend en dit leidt ertoe dat we onszelf uiten en ons best doen in verschillende rollen. Het is duidelijk dat we niet allemaal hetzelfde zijn, dus zelfs binnen de categorie '' man '' of '' vrouw '' zijn er belangrijke verschillen die ertoe leiden dat leden van dezelfde categorie even verschillende rollen en verantwoordelijkheden dekken.
Zie ook
2. Wat was 'vrouwen empowerment' voor u op 18-jarige leeftijd?
Op mijn 18e leefde ik mijn leven in stilte, nadenkend over mijn studie, wat ik het beste kon doen na school, hoe ik mijn weg kon vinden. Ik denk dat het thema empowerment en jezelf willen laten gelden pas in het leven van mensen, vrouwen of mannen komt, pas wanneer je echt de wereld van het werk betreedt, wanneer je een absoluut onbekende omgeving betreedt en de confrontatie aangaat met mensen van alle leeftijden, met heel verschillende doelen en manieren. Ik ervoer de leeftijd van 18 als een moment van besluiteloosheid, van de angst om de verkeerde weg in te slaan. Ik ben altijd redelijk rationeel geweest, dus ik geef toe dat het niet een onderwerp was dat me zo dierbaar was als 'ik doe of doe niet aan de universiteit'.
3. Drie woorden die je vandaag associeert met "vrouwen empowerment"
Natuurlijkheid, bevestiging, vrijheid.
4. Wat zou je de 18-jarige jij aanraden?
Zoals ik al zei, ben en ben ik nog steeds heel rationeel in mijn keuzes en als ik denk aan de stappen die vanaf mijn achttiende zijn gezet, kan ik er geen spijt van hebben dat ik veel heb beredeneerd en nagedacht. Ik maakte keuzes met mijn hoofd en probeerde jaar na jaar aan mijn pad te werken en, als ik terug zou gaan, zou ik niets veranderen. Ik heb mezelf misschien iets onthouden om tijdverspilling te voorkomen, maar ik heb me hersteld en alle geleverde inspanningen terugbetaald!
Nu werk ik vaak met hele jonge jongens, misschien geen achttien maar iets meer dan twintig, en ik probeer mensen altijd de waarde te laten inzien van kleine stapjes, die in eerste instantie alleen maar `` duur' lijken maar dan voorbestemd zijn, met de inzet, om een uitstekende investering voor iemands toekomst te worden.
Het is mij overkomen en ik hoop dat het veel jonge jongens kan overkomen!
5. Hoeveel behoefte is er om vandaag te praten over empowerment van vrouwen en wat moet er gebeuren?
Ik wou dat ik kon zeggen dat het niet meer nodig is, helaas, als ik nog steeds grappen hoor als '' de eerste vrouw die een prijs pakt '', '' de enige vrouw in een panel '', enz enz, besef ik dat er iets moet nog gebeuren.
Misschien is de oplossing om er niet meer over te praten? Vanzelfsprekend zonder onderscheid met vrouwen en mannen aan de slag te gaan, ongeacht rollen en posities in de werkende en niet-werkende samenleving. Bedenk dat er vrouwen of mannen op een podium kunnen staan zonder dat je dat hoeft te benadrukken. Evalueer dat de CEO's nu mannen zijn, maar ook vrouwen.
Dit zijn allemaal acties die ons in staat zouden stellen om de stap voorwaarts te zetten, om de moderne werkwereld op een natuurlijke manier te ervaren.
