Kattenmijten: een ernstige aandoening voor je viervoeter
Krabt uw kat veel, jeuk en ongemak en in de oren? Het kunnen mijten zijn! Ontdek hoe u ze kunt herkennen en hoe u ze in korte tijd kunt genezen om uw kat de verwennerij en het welzijn te geven die ze verdient. Weet je zeker dat je je kat bij het eerste "miauw" begrijpt? Bekijk de video en ontdek veel kleine curiositeiten over katten om je kennis te vergroten en jezelf in een echte kattenliefhebber te veranderen: Miauw!
Kattenmijten: verschillende soorten parasieten
Mijten zijn veelvoorkomende parasieten van katten, waar ze naast een vervelende en hevige jeuk voor nog grotere problemen kunnen zorgen en hun gezondheid ernstig kunnen schaden. Gelukkig zijn er specifieke producten die zeer effectief zijn tegen deze lichaamsmijten en tegen die van het oor. De verschillende soorten mijten verschillen naargelang het gebied van het lichaam van de kat waarin ze zich bevinden. Oormijten tasten het gehoorpaviljoen aan. , maar ook de nek en mond, die vaak ernstige ontstekingen op de huid van katten veroorzaken.Als de kat zichzelf opvallend krabt vanwege de jeuk, heeft hij een patina rond het oor dat schilfert en schudt zijn hoofd als een manier om van een ongemak af te komen Dit zijn symptomen van een mijtenbesmetting.In deze gevallen neemt het oorsmeer sterk toe en raakt de binnenkant van de oren ontstoken.De mijt in de gehoorgang van dieren die door deze parasieten worden aangetast, gaat van ei naar larve en vervolgens naar het volwassen stadium.
De oranjekleurige steekmijt of Trombicula autumnalis wordt ook wel de oogstmijt genoemd; in Europa verschijnt hij in de zomer. De herfstvlooier leeft op de grond, maar klimt op het gras en positioneert zich op de staart of mond van de kat. De volwassen parasiet komt voor op de kat. De schurftmijt wordt overgedragen door contact van dier op dier. Deze mijten, zeldzamer in Europa, vallen oude en gehavende dieren aan. Ze infiltreren onder de eerste huidlaag en leggen eitjes en uitwerpselen af: dit veroorzaakt ernstige jeuk en haaruitval De overgang van ei naar larve en vervolgens naar volwassen dier vindt plaats op de kat en blijft permanent, indien niet goed behandeld. Met een vergrootglas kan de eigenaar van de kat of de dierenarts vaststellen of dit roofdieren zijn die mesostigmata worden genoemd vanwege hun zeshoekige vorm en korte poten.Wanneer een kat besmet is met deze roofmijten (meestal voor algemeen gebruik van een omgeving), omvatten de symptomen jeuk, likken naar en pluisvrije gebieden. Ook in dit geval vindt de ontwikkeling van de parasiet plaats op het lichaam van de kat.
Zie ook
Symptomen en therapie ter bestrijding van mijten bij katten
De symptomen variëren afhankelijk van de soort parasiet die de kat aanvalt. De huidgebieden van dieren die door deze parasieten worden aangevallen, worden altijd aangetast door intense jeuk, veroorzaakt door de beweging van de parasiet of door de allergie van de kat voor het speeksel of de ontlasting van de mijten. Daarom ontstaan er vaak geïrriteerde plekken en kan de kat, die krabt tot het bloed eruit komt, haarloze plekken in het lichaam vormen.
Naast deze aandoeningen kan de besmetting ook veel pijn veroorzaken bij de kat door ontstekingen in het oor. In de punten die gewond zijn, wanneer de kat zichzelf krabt, kunnen pathogene micro-organismen, ziektekiemen en bacteriën binnendringen, die in het bloed zelfs ernstige pathologen kunnen veroorzaken. In deze gevallen is het altijd goed om de kat te laten onderzoeken door de dierenarts, die de meest geschikte behandeling zal kiezen. Bij oudere en verzwakte dieren kunnen de gevolgen ernstiger zijn en kunnen plagen door mijten zelfs dodelijke gevolgen hebben. Meestal worden actuele middelen tegen mijt gebruikt, altijd na overleg met de dierenarts. Dit type behandeling heeft echter niet altijd een effectieve werking op deze manier, omdat de kat, als gevolg van de jeuk, zichzelf likt, het product verwijdert, waardoor de effectiviteit ervan bij het oplossen van het probleem wordt geminimaliseerd, wat daarom een tijdje kan aanslepen. lange tijd. De nieuwe anti-mijtproducten zijn erin geslaagd om onmiddellijke en langdurige oplossingen te bieden voor deze ernstige aandoening. Ze zijn gemaakt met een biologische formule die, hoewel er geen chemicaliën worden gebruikt die schadelijk zijn voor de te desinfecteren dieren, erin slaagt om mijtenplagen bij katten effectief te bestrijden. De nieuwigheid die ze zo effectief maakt, ligt in het feit dat de stoffen zijn geïntegreerd in een poreuze structuur, die de verbinding en zijn actieve ingrediënten niet in één keer vrijgeeft, maar geleidelijk en allereerst de jeuk wegneemt. Op deze manier voelt de kat, die geen jeuk meer heeft, niet de behoefte om te krabben en daardoor breekt de huid niet en kan deze gemakkelijker en in kortere tijd genezen. Daarom ligt de eerste reden voor de effectiviteit van deze nieuwe producten precies in dit langzame afgiftesysteem van de stof en in de eliminatie van die vreselijke jeuk, waardoor de kat zichzelf krabt. Er zijn verschillende producten voor de oren en voor het lichaam.
Preventie en bezoek aan de dierenarts: een geldig middel tegen mijten
Echte vijanden voor de gezondheid van uw huisdieren zijn interne en externe parasieten. Als aan deze plagen niet te veel belang wordt gehecht, kunnen dieren vaak ernstige gevolgen ondervinden. Het probleem van kattenmijten kan niet alleen worden gezien en behandeld door de eigenaar, het kan ook worden voorkomen met preventie. Soms, als gevolg van intense jeuk, kunnen bloedvaten en haarvaten van het oorkraakbeen, waar bloed zich ophoopt, scheuren. Drains zijn nodig, anders ontstaat er een vezelig stolsel. Wanneer de dierenarts de otoscoop moet inbrengen om parasieten te identificeren, zet hij deze pas aan nadat hij deze heeft ingebracht, om te voorkomen dat de parasiet zich verbergt. Hij kan ook een wattenstaafje inbrengen en het monster vervolgens in het laboratorium analyseren en eieren of larven identificeren. De oren van de kat moeten echter constant worden gecontroleerd. En maak elke twee, drie dagen schoon. Meestal wordt aangenomen dat de infectie afkomstig is van zwerfkatten, maar fokkatten kunnen ook parasieten in hun oren hebben. Als de kat en hond vaak samen zijn, dicht bij elkaar slapen en elkaar misschien soms likken, is een vervolgbezoek nodig om ervoor te zorgen dat de kat de mijten niet door contact overdraagt op zijn vriend. Er zijn pesticiden die op de nek van de kat worden aangebracht, worden opgenomen door de haarvaten en in staat zijn om de mijten te elimineren die zich voeden met bloed en lymfe. Daarnaast zijn er ook gels die de olie- en oplosmiddelcapaciteit van de druppels combineren met hun acaricide werking en die krachtiger zijn naarmate u de canule dieper kunt inbrengen.
Het is ook raadzaam om een product te gebruiken om oppervlakken te desinfecteren, om ziektekiemen en bacteriën voor een lange tijd te elimineren.
Kattenmijten: Otodectes cynotis
Otodectes cynotis is een veel voorkomende mijt bij kattenoorplagen, omdat hij zich gemakkelijk aanpast aan verschillende omgevingen. Wanneer katten jeukende oren hebben, zijn het in de meeste gevallen vlooien of Otodectes cynotis, een andere uitwendige parasiet. De eitjes van Otodectes cynotis komen na enkele dagen in de gehoorgang uit. De larve die tevoorschijn komt, doorloopt verschillende nimfenstadia (pop) en wordt dan een volwassen parasiet, die, door zich voort te planten, de besmetting overvloedig verhoogt, ondanks dat hij ongeveer twee maanden leeft. Ze zijn witachtig en de vrouwtjes hebben veel grotere lichamen dan de mannetjes, ze zijn goed zichtbaar als de kat stil is tijdens het bezoek. De besmetting van de gehoorgang kan zich ook verspreiden naar het hoofd, het gezicht of de staart, omdat katten de neiging hebben om tijdens het slapen op te rollen. Het speeksel van otodectes cynotis kan irritatie veroorzaken en veel katten zijn allergisch voor deze parasieten. Otodectes cynotis veroorzaakt vaak externe otitis bij katten met duidelijke symptomen. Uit het oor komt een droge, lichtbruine, enigszins geelachtige of donkerbruine afscheiding. Een gezond kattenoor is van binnen roze en heeft geen afscheidingen van dit type. Als er niet onmiddellijk een adequate behandeling wordt gestart, kan otitis ontaarden in een bacteriële infectie, met een verandering in de kleur van de afscheidingen. Dermatitis in de nek, wangen en ogen kan ook worden gedetecteerd. Als er stolsels worden gevormd als gevolg van jeuk als gevolg van de breuk van de haarvaten van het oorkraakbeen, moeten de ophopingen van bloed worden afgevoerd. Naast otohematomen kunnen de gevolgen van een verdikking van de oorwanden en dus fibrose en stenose optreden.
Andere soorten kattenparasieten
Demodex cati kan milde oorontsteking veroorzaken met veel oorsmeer bij katten, maar vaker bij honden. Het jeukt meestal niet, in tegenstelling tot de notoedrische schurft bij katten, veroorzaakt door de zeer jeukende Notoedres cati-mijt. Het is geen veel voorkomende vorm van schurft, maar het is zeer besmettelijk en aangezien het ook op mensen wordt overgedragen, moeten we bij vermoeden van een besmetting onmiddellijk de dierenarts raadplegen om de juiste maatregelen te nemen.
